Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 49: Linia 49:
==== Książki ====
==== Książki ====


*     Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 131-132, [foto]
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. ?????
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
     [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 53, 55, 161
     [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 53, 55, 161
    Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 205, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====

Wersja z 17:50, 21 gru 2021

Kazimierz Przybylski
Kazimierz Przybylski.jpg
Nazwisko Przybylski
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 29 stycznia 1945
Miejsce urodzenia Łuków


Dyscyplina/specjalności kinetyka
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie.

W 1964 roku ukończył Technikum Ceramiczne w Szczawnie-Zdroju.

W 1970 roku ukończył Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH o specjalności chemik-ceramik.

W 1970 roku rozpoczął pracę


Od 1970 r. nauczyciel akademicki na WIMiC AGH, w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego; stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1976 r., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r.

Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).

Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 133



Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. ?????
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
   [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 53, 55, 161
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]

Artykuły

Inne


stan na dzień 20.12.2021