Kazimierz Jan Kling: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|death_date=4 czerwca 1942 | |death_date=4 czerwca 1942 | ||
|death_place=Warszawa | |death_place=Warszawa | ||
|fields=chemia | |fields=chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna | ||
|faculty=Akademia Górnicza | |||
|name=Kazimierz Jan Kling | |name=Kazimierz Jan Kling | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
| Linia 47: | Linia 48: | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Kazimierz Jan Kling''' (1884–1942) | Prof. zw. dr hab. inż. '''Kazimierz Jan Kling''' (1884–1942) | ||
Specjalność: chemia | Specjalność: chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| Linia 53: | Linia 54: | ||
Urodził się 29 sierpnia 1885 r. w Przemyślu, zmarł w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie. | Urodził się 29 sierpnia 1885 r. w Przemyślu, zmarł w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie. | ||
Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego. | |||
Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego. | Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego. | ||
Wersja z 14:13, 14 paź 2014
| Kazimierz Jan Kling | |
|---|---|
| Nazwisko | Kling |
| Imię / imiona | Kazimierz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 29 sierpnia 1885 |
| Miejsce urodzenia | Przemyśl |
| Data śmierci | 4 czerwca 1942 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna |
| Wydział | Akademia Górnicza
|
Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Jan Kling (1884–1942)
Specjalność: chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna
Życiorys
Urodził się 29 sierpnia 1885 r. w Przemyślu, zmarł w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów na Wydziale Górniczym AG. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.
Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.
Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
Źródło:
- BIP 1994 nr 5. s. 5
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 127–130
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 98
- Słownik biograficzny techników polskich. s. 64–65