Kazimierz Jan Kling: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”)
Linia 65: Linia 65:


{{DEFAULTSORT:Kling, Kazimierz Jan}}
{{DEFAULTSORT:Kling, Kazimierz Jan}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 14:14, 17 gru 2015

Kazimierz Jan Kling
Kazimierz Kling.jpg
Nazwisko Kling
Imię / imiona Kazimierz Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 29 sierpnia 1885
Miejsce urodzenia Przemyśl
Data śmierci 4 czerwca 1942
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna
Wydział Wydział Górniczy



Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Jan Kling (1884–1942)

Specjalność: chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna

Życiorys

Urodził się 29 sierpnia 1885 r. w Przemyślu, zmarł 4 czerwca 1942 r. w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.

Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.

Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.

Źródło:

  • BIP 1994 nr 5. s. 5
  • Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 127–130
  • Słownik polskich pionierów techniki. s. 98
  • Słownik biograficzny techników polskich. s. 64–65