Józef Widaj: Różnice pomiędzy wersjami

Józef Widaj
Nazwisko	Widaj
Imię / imiona	Józef ;
Data urodzenia	3 kwietnia 1928
Miejsce urodzenia	Mościska ; ; ; ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wersja z 11:44, 18 lip 2019

Józef Widaj (1928-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 3 kwietnia 1928 roku w Mościskach koło Lwowa.

W 1943 roku przyjechał do Lwowa, gdzie wstąpił do Armii Krajowej. W 1946 roku krótko przebywał w Krakowie, a następnie udał się do Bytomia. Początkowo uczęszczał tam do Państwowego Gimnazjum Ceramicznego, a następnie do Liceum Ceramicznego w Bolkowie. W 1951 roku rozpoczął studia na Wydziale Mineralnym AGH. W 1956 roku obronił dyplomową pracę magisterską, wykonaną w Zakładach Radiowych im M. Kasprzaka i w Zakładach Ceramiki Radiowej CERAD w Warszawie. W 1964 roku na Wydziale Ceramicznym AGH, podstawie pracy "Wpływ parametrów technologicznych na przenikalność dielektryczną [epsilon] i współczynnik stratności dielektrycznej tg [delta] tytanianu baru oraz produkowanych na jego osnowie dielektryków ceramicznych" wykonanej w Zakładzie Ceramiki Radiowej Rada uzyskał doktorat. W 1973 roku został dyrektorem Zakładu Badań I Doświadczeń w Pruszkowie, który został przekształcony w Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Ceramicznego "POLTECER". W 1973 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.

Od roku 1952 pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka, a następnie w nowo powstałych Zakładach Ceramiki Radiowej „CERAD” w Warszawie, w których był głównym projektantem i pełnił wiele funkcji, między innymi głównego technologa i kierownika Biura Badawczo-Rozwojowego Ceramiki Elektronicznej.

W roku 1974 został przeniesiony służbowo na Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, gdzie zorganizował i kierował Zakładem Ceramiki Szlachetnej.

Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak ważnym ogniwem współpracy uczelni z przemysłem są studenci. Dlatego zawsze otaczał ich szczególną opieką. Wyraźnie uwidaczniało się to w dużej ilości prac dyplomowych, realizowanych w zakładach przemysłowych. Profesor aktywnie pomagał także w adaptacji absolwentów uczelni w pracę w przemyśle. Osobiście organizował staże zawodowe, pomagał w znalezieniu pracy, a także wspierał pierwsze kroki w pracy zawodowej.

Był inicjatorem powstania Punktu Konsultacyjnego AGH przy Zakładach Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, którego był organizatorem i kierownikiem.

W roku 1993 ostał zatrudniony w Instytucie Szkła i Ceramiki w Warszawie, jako doradca dyrektora ds. Ceramiki. Pełnił tam też wiele innych funkcji.

Autor około 100 publikacji, w tym 2 książek, 15 patentów i wielu wniosków racjonalizatorskich oraz ponad 90 opracowań, które ze względu na tematykę wojskową nie mogły być opublikowane.

Promotor 7 rozpraw doktorskich oraz ponad 250 prac magisterskich i inżynierskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/widaj-jozef-19897

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Jaegerman Z.: Profesor Józef Widaj - drogi życia w 80. rocznicę urodzin i 60-lecie pracy zawodowej. Szkło i Ceramika, 2009, nr 2, s. 32-36, [foto]
Jaegerman Z.: Profesor Józef Widacki : spotkanie z okazji 60-lecia pracy zawodowej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2009, nr 18/19, s. 36-37, [foto]

Inne

stan na dzień 16.07.2019

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 |birth_date=3 kwietnia 1928
 |birth_place=Mościska
+|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
 }}
 '''Józef Widaj''' (1928-)   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
@@ Linia 17: / Linia 18: @@
 W 1973 roku został dyrektorem Zakładu Badań I Doświadczeń w Pruszkowie, który został przekształcony w Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Ceramicznego "POLTECER". W 1973 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.
-Od roku 1952 inż. Józef Widaj pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka, a następnie w nowo powstałych Zakładach Ceramiki Radiowej „CERAD” w Warszawie, w których był głównym projektantem i pełnił wiele funkcji, między innymi głównego technologa i kierownika Biura Badawczo-Rozwojowego Ceramiki Elektronicznej.Z tego okresu Profesor może poszczycić się wieloma sukcesami badawczymi i technologicznymi. Między innymi opracował pierwszą w Polsce technologię przemysłową formowania i wypalania cienkościennych (0,2 mm) rurek ceramicznych na kondensatory. Jako pierwszy w polskim przemyśle ceramicznym zastosował technologię mielenia wibracyjnego do przygotowania mas steatytowych. Opracował technologię tworzyw tytanianowych, pozwalającą kontrolować zjawisko krystalizacji w czasie obróbki termicznej półfabrykatów kondensatorowych, co zapewniało wysoką stabilność i niezawodność produkowanych kondensatorów. Ważnym osiągnięciem było też opracowanie technologii produkcji rur porcelanowych do nawęglania, które gwarantowały stabilną jakość rezystorów węglowych.Profesor Józef Widaj zawsze był – i nadal jest – wielkim orędownikiem nawiązywania ścisłej współpracy zakładów produkcyjnych z wyższymi uczelniami m.in. poprzez otwieranie przewodów doktorskich pracownikom przemysłu i ich realizację na terenie ich macierzystych zakładów. Poprzez działanie w tym kierunku chciał wskazać samodzielnym pracownikom nauki praktyczne aspekty rozwiązywania konkretnych problemów technologicznych, którymi zainteresowane są zakłady produkcyjne. Profesor wcielał te koncepcje w życie. W wyniku jego starań, 8 pracowników Zakładów Ceramiki Radiowej i 6 pracowników Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Ceramicznego „POLTECER” w Pruszkowie obroniło rozprawy doktorskie.W roku 1974 został przeniesiony służbowo na Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, gdzie zorganizował i kierował Zakładem Ceramiki Szlachetnej. Profesor Widaj doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak ważnym ogniwem współpracy uczelni z przemysłem są studenci. Dlatego zawsze otaczał ich szczególną opieką. Wyraźnie uwidaczniało się to w dużej ilości prac dyplomowych, realizowanych w zakładach przemysłowych. Profesor aktywnie pomagał także w adaptacji absolwentów uczelni w pracę w przemyśle. Osobiście organizował staże zawodowe, pomagał w znalezieniu pracy, a także wspierał pierwsze kroki w pracy zawodowej.Bardzo ważną inicjatywą Profesora – biorąc pod uwagę jego dążenie do zbliżenia uczelni do przemysłu – był Punkt Konsultacyjny AGH przy Zakładach Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, którego był organizatorem i kierownikiem. Na uroczystości wręczenia dyplomów ukończenia studiów wyższych pierwszym 46. absolwentom punktu, z okazji przypadającego jubileuszu 30-lecia pracy zawodowej i naukowo-pedagogicznej, profesor został udekorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Lata 1980–1992 były bodaj najtrudniejszym okresem w życiu Profesora. Poważnie chorował i w 1982 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Siła woli i charakteru Profesora pozwoliła mu jednak przezwyciężyć chorobę. Zagrożenie życia i długa rekonwalescencja spowodowały, że zweryfikował i zmienił sposób swojego życia. Niemałą rolę odegrały w nim... pszczoły. Jeszcze w czasie choroby, z nieodłączną pasją zajął się pszczelarstwem. Uważa dziś, że to pszczoły przywróciły Jemu chęć życia, szczęście i możliwość dalszego, aktywnego działania.W roku 1993 – po 12 latach przerwy – Profesor powrócił do pracy zawodowej. Został zatrudniony w Instytucie Szkła i Ceramiki w Warszawie jako Doradca Dyrektora ds. Ceramiki. Od tego czasu pełnił w Instytucie wiele innych funkcji; powrócił także do pracy badawczo-naukowej.Dorobek Profesora Widaja w zakresie opracowań naukowych i technologicznych jest znaczący. Obejmuje 2 pozycje książkowe, około 100 publikacji, 15 patentów, wiele wniosków racjonalizatorskich oraz ponad 90 opracowań, które ze względu na tematykę wojskową nie mogły być opublikowane. Prace te w większości dotyczyły technologii ceramiki specjalnej i przez wiele lat były wykorzystywane w zakładach produkcyjnych. Profesor był także promotorem 7 rozpraw doktorskich (w tym 3 obronionych z wyróżnieniem) oraz ponad 250 prac magisterskich i inżynierskich.Inicjatorami i organizatorami uroczystego spotkania w gościnnych progach Fundacji Zespołu Pieśni i Tańca „Krakus”, było Koło Stowarzyszenia Wychowanków AGH przy Instytucie Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych w Warszawie oraz Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych.Na uroczystość przybyli między innymi: Prorektor ds. Współpracy Profesor Józef Widajspotkanie z okazji 60-lecia pracy zawodowej
+Od roku 1952 pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka, a następnie w nowo powstałych Zakładach Ceramiki Radiowej „CERAD” w Warszawie, w których był głównym projektantem i pełnił wiele funkcji, między innymi głównego technologa i kierownika Biura Badawczo-Rozwojowego Ceramiki Elektronicznej.
-Biuletyn AGH 18 / 19-200937i Rozwoju prof. Jerzy Lis, Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki prof. Jan Chłopek, były rektor AGH, prof. Henryk Filcek, pierwszy Dziekan Wydziału Mineralnego prof. Adam Bielański. Tłumnie zgromadzili się także koleżanki i koledzy profesora Widaja z czasów szkolnych i studenckich, jego współpracownicy z zakładów ceramicznych, liczna rzesza wychowanków, koleżanek i kolegów.W swoim wystąpieniu profesor Józef Widaj podkreślił rolę jaką w tworzeniu Wydziału Mineralnego, a następnie – Ceramicznego odegrał profesor Adam Bielański. Profesor Widaj zwrócił również uwagę na to, że profesor Bielański był propagatorem idei ścisłej współpracy uczelni z przemysłem. Wywarło to duży wpływ na dalsze życie profesora Widaja i spowodowało, że rozwijanie współdziałania zakładów przemysłowych z uczelniami stało się jednym z głównych celów jego działalności zawodowej. Wystąpienie wzruszonego profesora zakończyła burza oklasków i życzenia składane przez wiele minut przez przybyłych gości.Spotkanie zakończyły rozmowy, podziękowania i wspomnienia przy dźwiękach lwowskich melodii, trw
+W roku 1974 został przeniesiony służbowo na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH, gdzie zorganizował i kierował Zakładem Ceramiki Szlachetnej.
+Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak ważnym ogniwem współpracy uczelni z przemysłem są studenci. Dlatego zawsze otaczał ich szczególną opieką. Wyraźnie uwidaczniało się to w dużej ilości prac dyplomowych, realizowanych w zakładach przemysłowych. Profesor aktywnie pomagał także w adaptacji absolwentów uczelni w pracę w przemyśle. Osobiście organizował staże zawodowe, pomagał w znalezieniu pracy, a także wspierał pierwsze kroki w pracy zawodowej.
+Był inicjatorem powstania Punktu Konsultacyjnego AGH przy Zakładach Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, którego był organizatorem i kierownikiem.
+W roku 1993 ostał zatrudniony w Instytucie Szkła i Ceramiki w Warszawie, jako doradca dyrektora ds. Ceramiki. Pełnił tam też wiele innych funkcji.
+Autor około 100 publikacji, w tym 2 książek, 15 patentów i wielu wniosków racjonalizatorskich oraz ponad 90 opracowań, które ze względu na tematykę wojskową nie mogły być opublikowane.
+Promotor 7 rozpraw doktorskich oraz ponad 250 prac magisterskich i inżynierskich.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]
 ==== Bibliografia publikacji ====