Hieronim Kondratowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1846
| birth_date = 1846–1923
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1923
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Inż. '''Hieronim Kondratowicz''' (1846-1923)
Inż. '''Hieronim Kondratowicz''' (1846–1923)


Urodził się w Sandomierzu, zmarł w Dąbrowie Górniczej. W 1871 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. Pracował w górnictwie w południowej Rosji. W l. 1887-1899 był okręgowym inżynierem górniczym w Zagłębiu Dąbrowskim. Był jednym z inicjatorów otwarcia w Dąbrowie Górniczej szkoły sztygarskiej.
Urodził się w Sandomierzu, zmarł w Dąbrowie Górniczej. W 1871 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. Pracował w górnictwie w południowej Rosji. W latach 1887–1899 był okręgowym inżynierem górniczym w Zagłębiu Dąbrowskim. Był jednym z inicjatorów otwarcia w Dąbrowie Górniczej szkoły sztygarskiej.


Po odzyskaniu niepodległości pracował w Departamencie Górniczo-Hutniczym Ministerstwa Przemysłu i Handlu.
Po odzyskaniu niepodległości pracował w Departamencie Górniczo-Hutniczym Ministerstwa Przemysłu i Handlu.


W 1923 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa na Akademii Górniczej w Krakowie.
W 1923 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa na Akademii Górniczej w Krakowie.


Wydał podręcznik "Górnictwo".
Wydał podręcznik „Górnictwo”.


Źródło:
Źródło:
* Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 21
* Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 21




{{DEFAULTSORT:Kondratowicz, Hieronim }}
{{DEFAULTSORT:Kondratowicz, Hieronim }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Hieronim Kondratowicz
Nazwisko Kondratowicz
Imię / imiona Hieronim
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 1846–1923






Inż. Hieronim Kondratowicz (1846–1923)

Urodził się w Sandomierzu, zmarł w Dąbrowie Górniczej. W 1871 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. Pracował w górnictwie w południowej Rosji. W latach 1887–1899 był okręgowym inżynierem górniczym w Zagłębiu Dąbrowskim. Był jednym z inicjatorów otwarcia w Dąbrowie Górniczej szkoły sztygarskiej.

Po odzyskaniu niepodległości pracował w Departamencie Górniczo-Hutniczym Ministerstwa Przemysłu i Handlu.

W 1923 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa na Akademii Górniczej w Krakowie.

Wydał podręcznik „Górnictwo”.

Źródło:

  • Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 21