Bolesław Krupiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Bolesław Krupiński | image = krup1.jpg | family-name = Krupiński | given-name = Bolesław | additional-name = | honorific-pref...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1893
| birth_date = 1893–1972
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1972
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = ekonomika górnicza, eksploatacja złóż, projektowanie zakładów górniczych, mechanika przemieszczeń górotworu, nauka o pyłach i gazach kopalnianych
| fields = ekonomika górnicza, eksploatacja złóż, projektowanie zakładów górniczych, mechanika przemieszczeń górotworu, nauka o pyłach i gazach kopalnianych
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Złoty Krzyż Zasługi (trzykrotnie), Krzyż Oficerski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagrody państwowe i resortowe.
| awards = Złoty Krzyż Zasługi (trzykrotnie), Krzyż Oficerski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagrody państwowe i resortowe.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Bolesław Krupiński''' (1893-1972)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Bolesław Krupiński''' (1893–1972)


Specjalność: ekonomika górnicza, eksploatacja złóż, projektowanie zakładów górniczych, mechanika przemieszczeń górotworu, nauka o pyłach i gazach kopalnianych
Specjalność: ekonomika górnicza, eksploatacja złóż, projektowanie zakładów górniczych, mechanika przemieszczeń górotworu, nauka o pyłach i gazach kopalnianych


Urodził się w Woronczynie k. Włodzimierza, zmarł w Warszawie. Studia w Instytucie Górniczym w Petersburgu i w Akademii Górniczej w Krakowie. Tutaj uzyskał dyplom inżyniera górniczego w 1923 r. W l. 1928-1939 pracował w górnictwie. W czasie wojny więzień obozu w Buchenwaldzie. W l. 1945-1949 był naczelnym dyrektorem technicznym Centralnego Zarządu Przemysłu Węglowego. Od 1950 r. sprawował m. in. funkcje: wiceministra górnictwa, przewodniczącego Rady Naukowej Głównego Inst. Górnictwa, przewodniczącego Państwowej Rady Górnictwa.
Urodził się w Woronczynie k. Włodzimierza, zmarł w Warszawie. Studia w Instytucie Górniczym w Petersburgu i w Akademii Górniczej w Krakowie. Tutaj uzyskał dyplom inżyniera górniczego w 1923 r. W latach 1928–1939 pracował w górnictwie. W czasie wojny więzień obozu w Buchenwaldzie. W latach 1945–1949 był naczelnym dyrektorem technicznym Centralnego Zarządu Przemysłu Węglowego. Od 1950 r. sprawował m.in. funkcje: wiceministra górnictwa, przewodniczącego Rady Naukowej Głównego Inst. Górnictwa, przewodniczącego Państwowej Rady Górnictwa.


W AGH dr nauk technicznych, po habilitacji (1946) docent i współzałożyciel Katedry Ekonomiki i Organizacji Górnictwa (1946-47), prof. nadzw. (1947), kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Górnictwa (1947-63), prof. zwyczajny (1950). Pracownik Politechniki Śląskiej, Śląskiego Instytutu Naukowego w Katowicach, Gł. Inst. Górnictwa w Katowicach. Wykreował nową specjalność - projektowanie i budowa kopalń. Stworzył teorię kompleksowego zagospodarowania okręgów górniczych, wykorzystaną przy projektowaniu Rybnickiego Okręgu Węglowego, Tarnobrzeskiego Okręgu Siarkowego i Lubińsko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Zajmował się także wpływem eksploatacji górniczej na powierzchnię, ochronną złóż i środowiska naturalnego.
W AGH dr nauk technicznych, po habilitacji (1946) docent i współzałożyciel Katedry Ekonomiki i Organizacji Górnictwa (1946–47), prof. nadzw. (1947), kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Górnictwa (1947–63), prof. zwyczajny (1950). Pracownik Politechniki Śląskiej, Śląskiego Instytutu Naukowego w Katowicach, Gł. Inst. Górnictwa w Katowicach. Wykreował nową specjalność projektowanie i budowa kopalń. Stworzył teorię kompleksowego zagospodarowania okręgów górniczych, wykorzystaną przy projektowaniu Rybnickiego Okręgu Węglowego, Tarnobrzeskiego Okręgu Siarkowego i Lubińsko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Zajmował się także wpływem eksploatacji górniczej na powierzchnię, ochronną złóż i środowiska naturalnego.


Autor ponad 100 prac z zakresu badań nad górotworem, ekonomiki i organizacji  górnictwa, ekspoloatacji złóż, projektowania zakładów górniczych, nauki o pyłach i gazach kopalnianych.  
Autor ponad 100 prac z zakresu badań nad górotworem, ekonomiki i organizacji górnictwa, ekspoloatacji złóż, projektowania zakładów górniczych, nauki o pyłach i gazach kopalnianych.


Członek koresp. PAN i towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. Wielokrotnie sprawował funkcję przewodniczącego komisji węglowej Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Doktor honoris causa AGH (1967) i uniwersytetu w Limie.
Członek koresp. PAN i towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. Wielokrotnie sprawował funkcję przewodniczącego komisji węglowej Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Doktor honoris causa AGH (1967) i uniwersytetu w Limie.


Źródło:
Źródło:
* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 97-102
* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 97–102
* BIP 1994 nr 5. s. 18
* BIP 1994 nr 5. s. 18
* Uczeni Polscy XIX i XX stulecia. T. 2. s. 354-356
* Uczeni Polscy XIX i XX stulecia. T. 2. s. 354–356
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 111
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 111
* Nauka Polska 1963 4 (46). s. 75-77
* Nauka Polska 1963 4 (46). s. 75–77




{{DEFAULTSORT:Krupiński, Bolesław }}
{{DEFAULTSORT:Krupiński, Bolesław }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:19, 16 gru 2013

Bolesław Krupiński
Nazwisko Krupiński
Imię / imiona Bolesław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 1893–1972


Dyscyplina/specjalności ekonomika górnicza, eksploatacja złóż, projektowanie zakładów górniczych, mechanika przemieszczeń górotworu, nauka o pyłach i gazach kopalnianych



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi (trzykrotnie), Krzyż Oficerski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagrody państwowe i resortowe.

Prof. zw. dr hab. inż. Bolesław Krupiński (1893–1972)

Specjalność: ekonomika górnicza, eksploatacja złóż, projektowanie zakładów górniczych, mechanika przemieszczeń górotworu, nauka o pyłach i gazach kopalnianych

Urodził się w Woronczynie k. Włodzimierza, zmarł w Warszawie. Studia w Instytucie Górniczym w Petersburgu i w Akademii Górniczej w Krakowie. Tutaj uzyskał dyplom inżyniera górniczego w 1923 r. W latach 1928–1939 pracował w górnictwie. W czasie wojny więzień obozu w Buchenwaldzie. W latach 1945–1949 był naczelnym dyrektorem technicznym Centralnego Zarządu Przemysłu Węglowego. Od 1950 r. sprawował m.in. funkcje: wiceministra górnictwa, przewodniczącego Rady Naukowej Głównego Inst. Górnictwa, przewodniczącego Państwowej Rady Górnictwa.

W AGH dr nauk technicznych, po habilitacji (1946) docent i współzałożyciel Katedry Ekonomiki i Organizacji Górnictwa (1946–47), prof. nadzw. (1947), kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Górnictwa (1947–63), prof. zwyczajny (1950). Pracownik Politechniki Śląskiej, Śląskiego Instytutu Naukowego w Katowicach, Gł. Inst. Górnictwa w Katowicach. Wykreował nową specjalność — projektowanie i budowa kopalń. Stworzył teorię kompleksowego zagospodarowania okręgów górniczych, wykorzystaną przy projektowaniu Rybnickiego Okręgu Węglowego, Tarnobrzeskiego Okręgu Siarkowego i Lubińsko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Zajmował się także wpływem eksploatacji górniczej na powierzchnię, ochronną złóż i środowiska naturalnego.

Autor ponad 100 prac z zakresu badań nad górotworem, ekonomiki i organizacji górnictwa, ekspoloatacji złóż, projektowania zakładów górniczych, nauki o pyłach i gazach kopalnianych.

Członek koresp. PAN i towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. Wielokrotnie sprawował funkcję przewodniczącego komisji węglowej Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Doktor honoris causa AGH (1967) i uniwersytetu w Limie.

Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 97–102
  • BIP 1994 nr 5. s. 18
  • Uczeni Polscy XIX i XX stulecia. T. 2. s. 354–356
  • Słownik polskich pionierów techniki. s. 111
  • Nauka Polska 1963 4 (46). s. 75–77