Kazimierz Jan Kling

Kazimierz Jan Kling
Nazwisko	Kling
Imię / imiona	Kazimierz, Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	29 sierpnia 1885
Miejsce urodzenia	Przemyśl
Data śmierci	4 czerwca 1942
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna
Wydział	Wydział Górniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Jan Kling (1884–1942)

Dyscyplina/specjalności: chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna

Nota biograficzna

Urodził się 29 sierpnia 1885 roku w Przemyślu. Zmarł 4 czerwca 1942 roku w Warszawie.

Ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 roku został docentem Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 roku został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach.

Od 1919 roku związany z AG - Wydział Górniczy, jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów.

W 1920 roku powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.

W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej.

W latach 1935-1939 był trzecim i ostatnim przed wybuchem II wojny światowej dyrektorem Chemicznego Instytutu Badawczego.

Jako profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej w stanie nieczynnym z dniem 31 sierpnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku.

Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 ewakuował się wraz z instytutem do Rumunii. Wiosną 1942 powrócił do Warszawy.

Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.

Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i innych. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-130
Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima. Kraków 1979, s. 78
[Skład osobowy Akademii Górniczej... 1919/20]. Kraków 1919, s. 3
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 64-65
Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 98
Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s.114
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 152

Artykuły

Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5
Kling Kazimierz Jan. Nauka Polska 1937, t. 22, s. 403
Kling Kazimierz Jan. Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie 1934, nr 14, s. 177-178
Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. Czasopismo Górniczo-Hutnicze 1919, Z. 5, s. 122

Inne

Kazimierz Kling – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 21.03.2023]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Kling