Stanisław Markowski
| Stanisław Markowski | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Markowski | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1912 | ||||||||||||||||
| Data śmierci | 1977 | ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | obróbka metali skrawaniem
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, nagrody państwowe. | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Stanisław Markowski (1912-1977)
Specjalność: obróbka metali skrawaniem
Urodził się 18 czerwca 1912 roku Warszawie, zmarł 8 września 1977 roku w Krakowie. Studiował na Politechnice Gdańskiej. Okupację spędził w Oflagu w Woldenbergu.
W 1946 roku objął obowiązki młodszego asystenta w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Akademii Górniczej w Krakowie. W 1947 r. złożył egzamin dyplomowy na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych. W 1954 r. został mianowany zastępcą profesora, a w 1955 r. docentem na Wydziale Mechanizacji Górnictwa. Doktoryzowal się w 1957 roku.
W l. 1956-60 i 1964-66 sprawował funkcję dziekana Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (obecnie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki). W 1963 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1972 profesorem zwyczajnym.
Jego działalność naukowa była wszechstronna: obróbka metali skrawaniem, uzyskiwanie miedzi z nowego złoża metodami hydrometalurgicznymi, wibracyjne brykietowanie wiórów metali itp.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 94
- Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 227, portr.