Wiesław Ochman

Z Historia AGH
Wiesław Ochman
Wieslaw Ochman.jpg
Nazwisko Ochman
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Mgr inż.
Data urodzenia 6 lutego 1937
Miejsce urodzenia Warszawa




Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2008
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej
Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis

Mgr inż. Wiesław Ochman (1937-)

Śpiewak — tenor, działacz charytatywny, malarz

Nota biograficzna

Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie. Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, po dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 roku rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 roku z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera.

W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Zdobywał edukację muzyczną pod okiem prof. Marii Szłapak, prof. Sergiusza Nadgryzowskiego i prof. Jerzego Gaczyka. Zadebiutował w 1960 roku na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego.

Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 roku od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 roku partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, między innymi w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 roku Wiesław Ochman zajął się też reżyserią operową.

Nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego.

Malarstwo to kolejna pasja, specjalnością są krajobrazy i martwa natura. Jego obrazy znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie.

Działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i młodych twórców to ważny elementem aktywności artysty. W 1998 roku, z okazji 200-lecia urodzin Adama Mickiewicza, artysta zebrał prace malarzy polskich, które wystawiono na licytacji w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Cały zysk przekazano na remont Domu-Muzeum Wieszcza w Wilnie. W roku 2008 odbyła się kolejna, XI już aukcja polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Washingtonie oraz w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Swoją pasję społecznikowską realizuje od roku 1993 także jako szef artystyczny i uczestnik dorocznych koncertów pt.: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1973), Nagroda Miasta Krakowa (1976), Krzyż Komandorski OOP (1997), Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP (2001), Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy, statuetka i tytuł mecenasa sztuki, złoty medal Gloria Artis za zasługi dla kultury oraz wiele wyróżnień za działalność artystyczną i społeczną, tytuł Ambasadora Dobrej Woli UNICEF, „Order Uśmiechu” (1996) i inne

Bibliografia

Artykuły

  • Lis J.: Laudacja z okazji nadania godności doktora honoris causa Wiesławowi Ochmanowi. Biuletyn AGH 2008, nr 4, s. 7-9
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.01.2008], s. 34
  • Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH : 21 kwietnia 2008 r. Biuletyn AGH 2008, nr 4, s. 36, [foto]

Inne

  • Wiesław Ochman... [online] [przeglądany 22.12.2016]. Dostępny w: www.bg.agh.edu.pl/STUDIOWALI/Ochman/
  • Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi