Ryszard Kozioł
| Ryszard Kozioł | |
|---|---|
| Nazwisko | Kozioł |
| Imię / imiona | Ryszard |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 14 października 1930 |
| Miejsce urodzenia | Borysław |
| Data śmierci | 28 lipca 1999 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych |
| Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930–1999)
Dyscyplina/specjalności: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
Nota biograficzna
Urodził się 14 października 1930 roku w Borysławiu pod Lwowem. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.
W latach 1944–1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, następnie do roku 1952 okresowow kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz.
W 1952 r. zdał maturę i uzyskał dyplom technika elektryka w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach.
Podjął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, dyplom magistra inżyniera elektryka uzyskał w 1957 r. Bezpośrednio po studiach, w latach 1957–1962, był zatrudniony w PRE Elektromontaż Nowa Huta.
W 1962 r. wraca na macierzystą uczelnię i podejmuje pracę w Instytucie (później Katedrze) Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.
W 1967 r. doktoryzuje się, stopień doktora habilitowanego uzyskuje w 1977 r., tytuł profesora w 1986 r., stanowisko profesora zwyczajnego AGH w 1991 r.
W 1976 roku uzyskał dyplom trenera (trener klasy II w alpinizmie) AWF w Krakowie.
Był pionierem cybernetyki sportu. Przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie stworzył w 1977 roku pierwszy w Polsce Zakład Alpinizmu, a także Studium Terenów Alpinizmu.
W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Instytutem Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tym Instytucie, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH.
Autor ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, promotor 12 rozpraw doktorskich. Redaktor naczelny czasopisma "Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej", przewodniczący Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN, członek licznych organizacji naukowych. Członek honorowy oraz wieloletni prezes Klubu Wysokogórskiego w Krakowie, przewodnik tatrzański, wielokrotny kierownik wypraw alpinistycznych, wiceprezes i szef komisji szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, medal „Za wybitne osiągnięcia sportowe”
Bibliografia
- Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej 2000 T. 6 z. 1. s. 126–127
- Automatyka : półrocznik / [Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie] 1999, T. 3, z. 2. s. [391]