Zenon Kłapyta

Zenon Kłapyta
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko	Kłapyta
Imię / imiona	Zenon
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	12 grudnia 1942
Miejsce urodzenia	Kurów
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska

Prof. dr hab. Zenon Kłapyta (1942-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: geologia, inżynieria i ochrona środowiska, inżynieria materiałowa, mineralogia, geochemia, chemia minerałów, geochemia środowiska, nanomateriały, nanokompozyty, ochrona środowiska

Nota biograficzna

Urodził się 12 grudnia 1942 roku w Kurowie koło Suchej Beskidzkiej.

W 1961 roku ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w Krakowie.

W latach 1952-1965 uczęszczał także do Państwowej szkoły Muzycznej, a następnie Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej w Krakowie, w klasie skrzypiec i altówki.

W 1966 roku ukończył Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W latach 1966-1967 był asystentem w Katedrze Chemii Organicznej UJ.

W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Petrografii Katedry Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1972 roku na podstawie pracy "Studium mineralogiczno-technologiczne skał montmorillonitowych", której promotorem był profesor Jan Kubisz, uzyskał stopień doktora.

W 1986 roku na podstawie rozprawy "Modyfikacja własności powierzchniowych montmorillonitu pod wpływem związków organicznych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Po habilitacji rozpoczął intensywną współpracę z zagranicznymi ośrodkami naukowymi, w zakresie sorbentów, katalizatorów i nanomateriałów mineralnych.

w 1987 roku został zaproszony do Université de Montpellier we Francji, gdzie w czasie 16-miesięcznego stażu naukowego, finansowanego przez firmę Elf France, wykonał badania nad syntezą i właściwosciami katalitycznymi podpieranych smektytów. W 1996 roku nawiązał współpracę z Instytutem Chemii Nieorganicznej Słowackiej Akademii Nauk w Bratysławie i Materials Research institute, Sheffield Hallam University w Wielkiej Brytanii. Od 1996 roku współpracował z National Institute for Materials Science w Tsukuba w Japonii w zakresie wykorzystania naturalnych i syntetycznych krzemianów warstwowych do otrzymywania kompozytów światłoczułych oraz tzw. inteligentnych materiałów.

W 1993 roku został profesorem AGH.

W 2002 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1993, 1995 i 1997 był w AGH współorganizatorem trzech krajowych konferencji.

Autor około 120 publikacji.

Promotor 3 prac doktorskich.

Źródła do biogramu

Książki

• [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 43
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131

Inne

stan na dzień 27.09.2023