Witold Franciszek Marian Biernawski

Z Historia AGH
Wersja z dnia 09:21, 3 kwi 2023 autorstwa HieronimSienski (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Witold Franciszek Marian Biernawski
Witold Biernawski.jpg
Nazwisko Biernawski
Imię / imiona Witold Franciszek Marian
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 2 grudnia 1898
Miejsce urodzenia Sosnowice
Data śmierci 30 czerwca 1957
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności obróbka metali
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1948–1951)
Wydział Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji19451948
ProrektorAGH19481951

Prof. zw. dr inż. Witold Franciszek Marian Biernawski (1898–1957)

Dyscyplina/specjalności: obróbka metali

Nota biograficzna

Urodził się 2 grudnia 1898 roku w Sosnowicach (Lubelskie), zmarł 30 czerwca 1957 roku w Warszawie.

Studiował w Instytucie Politechnicznym w Niżnym Nowgorodzie (1915–1917), Uniwersytecie Warszawskim (1924–1929), Politechnice Warszawskiej (1929–1932); dr nauk technicznych AGH (1954), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1954).

W Akademii Górniczej od 1945 roku, docent i kierownik Katedry Mechanicznej Obróbki Materiałów Wydziału Elektromechanicznego (1946–1957). Prorektor Akademii Górniczej (1948-1951). Prodziekan Wydziałów Politechnicznych - Wydziału Komunikacji Akademii Górniczej (1946-1948). Uczestnik I polskiej wyprawy naukowej do Ziemi Torella na Spitsbergenie Zachodnim (1934) i autor filmu dokumentalnego z tej wyprawy.

Organizator resortowego Instytutu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem w Krakowie, dyrektor tegoż instytutu (1949–1957).

Badał zagadnienia oporów właściwych skrawania dla różnych materiałów obrabianych, wyjaśnił proces tworzenia się wióra podczas obróbki metali, opracował metodę mikrokinematograficznego badania procesów skrawania oraz metodę stroboskopową do pomiaru siły tłoczenia pras korbowych.

Autor ok. 50 prac głównie z zakresu obróbki materiałów.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, członek korespondencyjny Stowarzyszenia Mechaników Francuskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy I klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s.  41–43
  • Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 66
  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 45-46, 212, foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 16
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 211, [foto]
  • Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki : 1945-1995. Red. meryt. W. Muszyński. Kraków 1995, s. 14-33, 413-430
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej... 1946/47]. Kraków 1946, s. 16
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej... 1947/48]. Kraków 1947, s. 9
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej ...1948/49]. Kraków 1948, s. 9-10
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A-G. Warszawa 1994, s. 142-143, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 27

Artykuły

  • Markowski S.: Witold Biernawski. Życie Szkoły Wyższej 1957, nr 9, s. 98-99
  • Markowski S.: Witold Biernawski 1898-1957. Nauka Polska 1957, nr 3, s. 202-203

Inne