Jurgen Michael Honig

Z Historia AGH
Wersja z dnia 13:20, 27 sty 2023 autorstwa Danuta.Rys (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Jurgen Michael Honig
Jurgen Honig.jpg
Nazwisko Honig
Imię / imiona Jurgen Michael
Tytuły / stanowiska Prof.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 29 września 1924
Miejsce urodzenia Getynga
Data śmierci 2022
Dyscyplina/specjalności fizyka, chemia, inżynieria materiałowa


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2009
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za unikatowe w skali światowej osiagnięcia w zakresie otrzymywania oraz badania własności fizycznych i chemicznych nowych materiałów o najwyższej czystości, a także za rozwinięcie szerokiej i bardzo owocnej współpracy z krakowskim środowiskiem naukowym

Prof. Jurgen Michael Honig (1924-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, chemia, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 29 września 1924 roku w Getyndze w Niemczech. Od 1946 roku obywatel Stanów Zjednoczonych.

Ukończył studia w Amherst College w Massachusetts, a doktorat uzyskał na Uniwersytecie stanu Minnesota. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Princeton (New Jersey). Karierę zawodową związał z Uniwersytetem Purdue (West Lafayette, Indiana), gdzie pełnił między innymi funkcję Dyrektora Centrum Inżynierii Materiałowej w latach 1968–1982. Posiadał laboratoria zarówno w Katedrze Chemii, jak i Fizyki na tym uniwersytecie.

W latach 1959–1967 prowadził zespół naukowy w laboratorium Lincolna w MIT (Cambridge, MA). W latach 1982–1999 był redaktorem czasopisma „Journal of Solid State Chemistry”.

Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy zbudowanie unikalnego na skalę światową laboratorium hodowli monokryształów szerokiej klasy materiałów tlenkowych, takich jak NiO, La2NiO4, LaSrNiO3, V2O3 (czystego i domieszkowanego tytanem i chromem), Fe3O4, a także siarczków i selenków, np. kryształów mieszanych NiS2-xSex oraz zbadanie magnetyzmu tych układów, a przede wszystkim przejść fazowych typu izolator — metal lub półprzewodnik — półprzewodnik typu Verweya. Skonstruował teorię tych przejść fazowych w postaci statystycznej teorii termodynamicznej.

Autor ponad 400 publikacji. Wygłosił ponad 100 referatów zaproszonych, plenarnych i innych na konferencjach międzynarodowych.

Współpracował z polskimi fizykami i opublikował z nimi około 50 prac, większość w ogólnoświatowych czasopismach naukowych. Brał udział w wielu konferencjach naukowych organizowanych w Polsce i opublikował szereg prac w „Acta Physica Polonica”. Wygłaszał też dwukrotnie cykl wykładów w Krakowie na temat termodynamiki procesów nieodwracalnych.

Źródła do biogramu

  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s.226-229, [foto]

Artykuły

  • Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH : 21 czerwca 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 30/31, s. 17, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 23.09.2009], s. 2, 11-13, 36
  • Spałek J.: Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH. Biuletyn AGH 2010, nr 30/31, s. 15-16

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Jurgen_Michael_Honig&oldid=75386”