Andrzej Zygmunt Hrynkiewicz

Szablon:Infobox dhc Prof. dr hab. Andrzej Zygmunt Hrynkiewicz (1925-)

Specjalność: magnetyczny rezonans jądrowy

Urodził się w Wilnie. Tam też rozpoczął studia, które potem kontynuował na Uniwersytecie Toruńskim i Jagiellońskim. Tytuł magistra otrzymał w 1948 r, doktora w 1950, profesora zwyczajnego w 1969 r. Był żołnierzem AK prześladownym przez NKWD (został wywieziony do Donbasu, gdzie pracował w kopalni węgla).

W latach 1954–1961 docent UJ, kierownik Katedry Fizyki Jądrowej (1961–1975), dyrektor Instytutu Fizyki (1969–1971). W Instytucie Fizyki Jądrowej kierownik Zakładu Spektroskopii Jądrowej, wicedyrektor w latach 1961–1969. W latach 1966–1968 wicedyrektor Zjednoczonych Instytutów Badań Jądrowych, Dubna.

Jego największym osiągnięciem naukowym jest uruchomienie w Polsce Laboratorium Magnetycznego Rezonansu Jądrowego w Instytucie Fizyki UJ i laboratorium do badań efektu Moessbauera, a także otrzymanie pierwszych na świecie widm metodą wstecznego rozpraszania.

Autor 157 publikacji naukowych. Członek PAN, PAU, Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Amerykańskiego i Europejskiego Towarzystw Fizycznych

Źródło:

• Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2. Warszawa 1989. S. 410
• Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowi Andrzejowi Hrynkiewiczowi
• Uchwała Nr 93/99 Senatu AGH z dnia 29 września 1999 r. w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej prof. Andrzejowi Zygmuntowi Hrynkiewiczowi