Juliusz Stachurski
| Juliusz Stachurski | |
|---|---|
| Nazwisko | Stachurski |
| Imię / imiona | Juliusz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 7 lutego 1929 |
| Miejsce urodzenia | Kosocice |
| Data śmierci | 10 lipca 1981 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo, transport górniczy, eksploatacja lin stalowych |
| Pełnione funkcje | Kierownik Środowiskowego Laboratorium Badania Lin Stalowych i Urządzeń Transportu Linowego Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1973–1981) |
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Juliusz Stachurski (1929–1981)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, transport górniczy, eksploatacja lin stalowych
Nota biograficzna
Urodził się 7 lutego 1929 roku w Kosocicach koło Krakowa. Zmarł 10 lipca 1981 roku w Krakowie. Pochowany na cmentarzu w Wieliczce.
Studiował na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie uzyskał w 1952 roku dyplom inżyniera mechanizacji górnictwa, a w roku 1954 dyplom magistra inżyniera mechanika górniczego.
Pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej rozpoczął w 1953 roku w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych w Zakładzie Urządzeń Szybowych, a następnie w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa, przechodząc przez kolejne stanowiska od asystenta do profesora nadzwyczajnego. Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał w 1960 roku, a doktora habilitowanego w 1967 roku. Tytuł naukowy oraz stanowisko profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1977 roku. Prowadził Studia Podyplomowe z zakresu transportu górniczego oraz był inicjatorem i kierownikiem — w latach 1976–1981 — studiów podyplomowych z zakresu eksploatacji lin stalowych. Zorganizował również Środowiskowe Laboratorium Badania Lin Stalowych i Urządzeń Transportu Linowego na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, którym kierował w latach 1973–1981.
Prowadził badania jakości lin i drutów, badania magnetyczne lin (łącznie z opracowaniem nowych głowic i rejestratorów), badania wytrzymałościowe i zmęczeniowe lin i drutów, badania naprężeń w drutach lin, badania wpływu warunków eksploatacyjnych na trwałość lin, badania rzeczywistych obciążeń w linach. Projektował nowe wyciągi szybowe o bardzo wysokich parametrach technicznych dla kopalń rud miedzi i rud polimetalicznych „Krzemianka”, koleje linowe, wyciągi narciarskie itd.
Autor lub współautor około 140 prac naukowych, kilkuset prac naukowo-badawczych, opinii, ekspertyz, projektów wykonanych dla przemysłu oraz 20 patentów, które w większości znalazły zastosowanie w przemyśle. Promotor 4 prac doktorskich i 150 prac magisterskich.
Był członkiem Sekcji Mechanizacji Górnictwa Komitetu Górnictwa PAN oraz członkiem kilku rad naukowych kilku jednostek naukowo-badawczych związanych z górnictwem. Wspólpracował z Międzynarodową Organizacją Transportu Linowego OITAF i z Międzynarodową Organizacją Badań Zmęczeniowych Lin OIPEEC.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrody Komitetu Nauki i Techniki, Ministra Górnictwa, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki i inne
Źródła do biogramu
Książki
- Gawroński W.: Słownik biograficzny Wieliczan. Wieliczka 2008, s. 166-167, [foto]
- Hansel. J.: Badania magnetyczne lin stalowych : 60 lat rozwoju metody w AGH. Kraków 2006, s. 75-76, [foto] (Zeszyty Naukowo-Techniczne Katedry Transportu Liniowego ; nr 35)
- Hansel J.: Wspomnienie o Profesorze Juliuszu Stachurskim w dwudziestąBiuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 91/92, s. 15, [foto]
- Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 237-238, [foto]