Mirosław Roman Gregoraszczuk: Różnice pomiędzy wersjami

Mirosław Roman Gregoraszczuk
Nazwisko	Gregoraszczuk
Imię / imiona	Mirosław Roman
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	27 sierpnia 1930
Miejsce urodzenia	Kołomyja
Data śmierci	20 marca 2004
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	metalurgia i odlewnictwo, mechanizacja i automatyzacja odlewni
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry Mechanizacji, Automatyzacji i Projektowania Odlewni AGH (1993–2000)
Wydział	Wydział Odlewnictwa ; ;

Aktualna wersja na dzień 13:15, 5 wrz 2023

Prof. dr hab. inż. Mirosław Roman Gregoraszczuk (1930–2004)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia i odlewnictwo, mechanizacja i automatyzacja odlewni

Nota biograficzna

Urodził się 27 sierpnia 1930 roku w Kołomyi w województwie stanisławowskim. Zmarł 20 marca 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości, w 1950 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AGH, a po utworzeniu Wydziału Odlewnictwa w 1952 roku, kontynuował edukację na tym wydziale. W 1954 roku ukończył studia inżynierskie, a w 1956 roku studia magisterskie. Po ukończeniu studiów pracował w Zakładzie Instruktarzu i Ekspertyz Instytutu Odlewnictwa Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego w Krakowie, jako asystent, a potem starszy asystent prowadząc wiele przemysłowych prac ekspertyzowych w różnych odlewniach krajowych.

W 1957 roku rozpoczął pracę w AGH w organizującej się Katedrze Maszyn i Urządzeń Odlewniczych Wydziału Odlewnictwa, początkowo na stanowisku asystenta.

W 1964 roku na podstawie pracy „Analiza suwu podnoszenia tłoka zespołu wstrząsowego pneumatycznej maszyny formierskiej” uzyskał doktorat i został adiunktem.

W 1972 roku na podstawie rozprawy „Analiza wstrząsarek pneumatycznych” uzyskał stopień doktora habilitowanego i został powołany na stanowisko docenta.

W 1975 roku został kierownikiem Zakładu Mechanizacji Odlewni Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa.

Dodatkowo w 1978 roku sprawował opiekę naukową w Zakładzie Projektowania Odlewni.

W wyniku postępowania kwalifikacyjnego, na podstawie znaczących osiągnięć naukowych, badawczych i organizacyjnych w 1987 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1991 roku otrzymał tytuł profesora.

W wyniku zmian organizacyjno-strukturalnych Wydziału Odlewnictwa w 1989 roku objął dodatkowo kierownictwo Zakładem Automatyzacji Odlewni, a następnie utworzył jednolitą Katedrę Mechanizacji i Automatyzacji Odlewni, którą kierował do 1997 roku. W tym też roku rozszerzył działalność Katedry o kierunek projektowania odlewni, co doprowadziło do utworzenia Katedry Mechanizacji, Automatyzacji i Projektowania Odlewni, którą prowadził do 2000 roku, to jest do przejścia na emeryturę.

Jego dorobek naukowy jest wielotematyczny, ale w całości z obszaru maszyn i urządzeń odlewniczych, ich konstrukcji, eksploatacji i optymalizacji.

Istotną dziedziną jego osiągnięć są systemy mechanizacji i automatyzacji odlewni.

Autor 150 publikacji, 1 książki, 4 podręczników akademickich, 7 patentów, 12 ekspertyz dla przemysłu. Wiele z tych prac zostało wyróżnionych nagrodami ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki i rektora AGH. Ponadto wydał 5 książek z zakresu maszynoznawstwa odlewniczego i mechanizacji odlewni.

Promotor 8 prac doktorskich.

Rozwijając kierunki naukowo-badawcze współpracowałz odlewniami, biurami projektowymi oraz producentami maszyn i urządzeń odlewniczych.

Na szczególną uwagę zasługuje jego działalność dydaktyczna i wychowawcza. Należał do nielicznego grona profesorów tworzących szkołę mechanizacji procesów odlewniczych.

Organizował i tworzył nowoczesny proces dydaktyczny, zorganizował oraz uruchomił unikalne stanowiska dydaktyczne i badawcze, na których były prowadzone ćwiczenia, a także realizowane prace dyplomowe. Kierował realizacją ponad 100 prac dyplomowych oraz był recenzentem kilkudziesięciu. Poza AGH pracował również w instytucjach naukowych Polskiej Akademii Nauk, Stowarzyszeniu Technicznym Odlewników Polskich oraz w ramach współpracy z uczelniami w Słowacji, Rosji, Niemiec i Ukrainy.

Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Oddział w Krakowie.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, odznaka "Za zasługi dla rozwoju krajowego przemysłu maszynowego", medal "Za zasługi w rozwoju Vysokej Skoly Technickej w Kosicach", Nagroda Naukowa im. prof. Jerzego Buzka

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/gregoraszczuk-miroslaw-003111

Źródła do biogramu

Książki

XXVIII konferencja naukowa z okazji Święta Odlewnika 2004. Kraków 2004, s. 94-95, [foto]
Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 64-65, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 517, [foto]

Artykuły

Wrona R.: Profesor Mirosław Gregoraszczuk : wspomnienie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 132/133, s. 19, [foto]
Wspomnienie pośmiertne o prof. zw. dr. hab. inż. Mirosławie Gregoraszczuku. Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji 2004, vol. 24, nr 3 spec., s. 230, [foto]

@@ Linia 20: / Linia 20: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 27 sierpnia 1930 roku w Kołomyi. Zmarł 20 marca 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
+Urodził się 27 sierpnia 1930 roku w Kołomyi w województwie stanisławowskim. Zmarł 20 marca 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
-Absolwent AGH (1956), doktor nauk technicznych (1964), doktor habilitowany (1972), profesor (1978), prof. zw. od 1992 roku.
+Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości, w 1950 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AGH, a po utworzeniu Wydziału Odlewnictwa w 1952 roku, kontynuował edukację na tym wydziale.  W 1954 roku ukończył studia inżynierskie, a w 1956 roku studia magisterskie. Po ukończeniu studiów pracował w Zakładzie Instruktarzu i Ekspertyz Instytutu Odlewnictwa Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego w Krakowie, jako asystent, a potem starszy asystent prowadząc wiele przemysłowych prac ekspertyzowych w różnych odlewniach krajowych.
-Kierownik Zakładu Mechanizacji Odlewni [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] (1975–1993), kierownik Katedry Mechanizacji, Automatyzacji i Projektowania Odlewni w latach 1993–2000.
+W 1957 roku rozpoczął pracę w AGH w organizującej się Katedrze Maszyn i Urządzeń Odlewniczych [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]], początkowo na stanowisku asystenta.
-Badania: analiza działania maszyn formierskich, opracowanie i opanowanie metodyki i techniki badań mechanizmów wibro-uderzeniowych, analiza porównawcza wstrząsarek; teoria działania i badania nowoczesnych odmian przenośników i podajników (aeracyjne, sfluidyzowanego nosiwa, wibracyjne, śrubowe, przewodowe), nowe podwieszone środki transportu wewnętrznego; reologia i sedymentacja; analiza, metody i kryteria oceny oraz usprawnianie działania linii odlewniczych; analiza rozwiązań mechanizacji transportu w odlewniach.
+W 1964 roku na podstawie pracy „Analiza suwu podnoszenia tłoka zespołu wstrząsowego pneumatycznej maszyny formierskiej” uzyskał doktorat i został adiunktem.
-Autor 140 publikacji, 1 książki, 4 podręczników akademickich, 7 patentów, 12 ekspertyz. Promotor 8 prac doktorskich.
+W 1972 roku na podstawie rozprawy „Analiza wstrząsarek pneumatycznych” uzyskał stopień doktora habilitowanego i został powołany na stanowisko docenta.
+W 1975 roku został kierownikiem Zakładu Mechanizacji Odlewni Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa.
+Dodatkowo w 1978 roku sprawował opiekę naukową w Zakładzie Projektowania Odlewni.
+W wyniku postępowania kwalifikacyjnego, na podstawie znaczących osiągnięć naukowych, badawczych i organizacyjnych w 1987 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1991 roku otrzymał tytuł profesora.
+W wyniku zmian organizacyjno-strukturalnych Wydziału Odlewnictwa w 1989 roku objął dodatkowo kierownictwo Zakładem Automatyzacji Odlewni, a następnie utworzył jednolitą Katedrę Mechanizacji i Automatyzacji Odlewni, którą kierował do 1997 roku. W tym też roku rozszerzył działalność Katedry o kierunek projektowania odlewni, co doprowadziło do utworzenia Katedry Mechanizacji, Automatyzacji i Projektowania Odlewni, którą prowadził do 2000 roku, to jest do przejścia na emeryturę.
+Jego dorobek naukowy jest wielotematyczny, ale w całości z obszaru maszyn i urządzeń odlewniczych, ich konstrukcji, eksploatacji i optymalizacji.
+Istotną dziedziną jego osiągnięć są systemy mechanizacji i automatyzacji odlewni.
+Autor 150 publikacji, 1 książki, 4 podręczników akademickich, 7 patentów, 12 ekspertyz dla przemysłu. Wiele z tych prac zostało wyróżnionych nagrodami ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki i rektora AGH. Ponadto wydał 5 książek z zakresu maszynoznawstwa odlewniczego i mechanizacji odlewni.
+Promotor 8 prac doktorskich.
+Rozwijając kierunki naukowo-badawcze współpracowałz odlewniami, biurami projektowymi oraz producentami maszyn i urządzeń odlewniczych.
+Na szczególną uwagę zasługuje jego działalność dydaktyczna i wychowawcza. Należał do nielicznego grona profesorów tworzących szkołę mechanizacji procesów odlewniczych.
+Organizował i tworzył nowoczesny proces dydaktyczny, zorganizował oraz uruchomił unikalne
+stanowiska dydaktyczne i badawcze, na których były prowadzone ćwiczenia, a także realizowane prace dyplomowe. Kierował realizacją ponad 100 prac dyplomowych oraz był
+recenzentem kilkudziesięciu. Poza AGH pracował również w instytucjach naukowych Polskiej Akademii Nauk, Stowarzyszeniu Technicznym Odlewników Polskich oraz w ramach współpracy z uczelniami w Słowacji, Rosji, Niemiec i Ukrainy.
 Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Oddział w Krakowie.
@@ Linia 34: / Linia 58: @@
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-Nagroda Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, odznaka "Za zasługi dla rozwoju krajowego przemysłu maszynowego", medal "Za zasługi w rozwoju Vysokej Skoly Technickej w Kosicach"
+Nagroda Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, odznaka "Za zasługi dla rozwoju krajowego przemysłu maszynowego", medal "Za zasługi w rozwoju Vysokej Skoly Technickej w Kosicach", Nagroda Naukowa im. prof. Jerzego Buzka
 ==== Bibliografia publikacji ====
@@ Linia 51: / Linia 75: @@
 * Wrona R.: Profesor Mirosław Gregoraszczuk : wspomnienie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2004, nr 132/133, s. 19, [foto]
 * Wspomnienie pośmiertne o prof. zw. dr. hab. inż. Mirosławie Gregoraszczuku. ''Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji'' 2004, vol. 24, nr 3 spec., s. 230, [foto]
 {{DEFAULTSORT:Gregoraszczuk, Mirosław Roman}}
 [[Category:Biogramy]]