Jan Głownia: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Odlewnictwa AGH. | W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Odlewnictwa AGH. | ||
Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów. | Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów. | ||
Linia 37: | Linia 35: | ||
W 1972 roku na podstawie pracy "Wpływ złożonych odtleniaczy na osnowie Al-Mn na wtrącenia siarczkowe i związane z tym właściwości mechaniczne staliwa węglowego", której promotorem był profesor Gabriel Kniaginin, uzyskał stopień doktora. | W 1972 roku na podstawie pracy "Wpływ złożonych odtleniaczy na osnowie Al-Mn na wtrącenia siarczkowe i związane z tym właściwości mechaniczne staliwa węglowego", której promotorem był profesor Gabriel Kniaginin, uzyskał stopień doktora. | ||
W 1982 roku na podstawie rozprawy " | W 1982 roku na podstawie rozprawy "Uprzywilejowane kierunki wzrostu ziarn w technicznych stopach żelaza" otrzymał stopień doktora habilitowanego. | ||
W latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału Odlewnictwa. | |||
W | W 1992 roku uzyskał tytuł profesora. | ||
Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował). | Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował). | ||
Linia 78: | Linia 77: | ||
* Informacje od prof. Jana Głowni | * Informacje od prof. Jana Głowni | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień | '''''<span style="color:red;">stan na dzień 4.09.2023</span>''''' | ||
{{DEFAULTSORT:Głownia, Jan}} | {{DEFAULTSORT:Głownia, Jan}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] |
Wersja z 08:02, 4 wrz 2023
Jan Głownia | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Głownia | ||||||||
Imię / imiona | Jan | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||
Data urodzenia | 14 stycznia 1940 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Kwaczała
| ||||||||
Dyscyplina/specjalności | inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów | ||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Odlewnictwa (1987-1990) | ||||||||
Wydział | Wydział Odlewnictwa
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
|
Prof. dr hab. inż. Jan Głownia (1940–)
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów
Nota biograficzna
Urodził się 14 stycznia 1940 roku w Kwaczale w województwie małopolskim.
W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Odlewnictwa AGH.
Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów.
Od 1966 roku zatrudniony w AGH na Wydziale Odlewnictwa, gdzie pracował nieprzerwanie aż do momentu przejścia na emeryturę w 2010 roku.
W 1972 roku na podstawie pracy "Wpływ złożonych odtleniaczy na osnowie Al-Mn na wtrącenia siarczkowe i związane z tym właściwości mechaniczne staliwa węglowego", której promotorem był profesor Gabriel Kniaginin, uzyskał stopień doktora.
W 1982 roku na podstawie rozprawy "Uprzywilejowane kierunki wzrostu ziarn w technicznych stopach żelaza" otrzymał stopień doktora habilitowanego.
W latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału Odlewnictwa.
W 1992 roku uzyskał tytuł profesora.
Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował).
W latach 1985-2010 był kierownikiem Katedry Odlewnictwa Staliwa (później Zakładu Odlewnictwa Staliwa).
W latach 1990-1991 był zastępcą dyrektora Instytut Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Odlewnictwa.
W latach 1994-1996 pracował na pół etatu w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie, jako kierownik Zakładu Stopów Żelaza. W swojej pracy zawodowej miał ciągły kontakt z wieloma odlewniami staliwa, przygotowując nowe technologie dla przemysłu.
Przez 10 lat uczestniczył w pracach Międzyresortowego Problemu Badań Podstawowych, kierowanego przez Profesora Wacława Sakwę (Politechnika Śląska). Jako kierownik, prowadził wiele grantów z zakresu odlewnictwa staliwa.
Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP (przewodniczący Sekcji Staliwa), Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału PAN w Krakowie, Komisji Odlewnictwa PAN w Katowicach, The Minerals, Metals, Materials Society (USA), wiceprzewodniczący 58. Światowego Kongresu Odlewniczego (1989–91).
Autor 168 publikacji (w tym 2 książek), 18 patentów. Promotor 5 prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi (1987), Nagroda Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979 i 1989), Złota Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP, Odznaka NOT (dwukrotnie), nagrody Rektora AGH (wielokrotnie).
Bibliografia publikacji
https://badap.agh.edu.pl/autor/glownia-jan-003183
Źródła do biogramu
Książki
- [Dodatek do Składu Osobowego Akademii Górniczo-Hutniczej … 1986/87]. Kraków 1987, s. 9
- Kronika 60-lecia Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1945-2005. Oprac. K. Matl. Kraków 2005, s. 36, 57, 93
- Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 49, 68, 110, 134
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 97
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A – G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [1998], s. 471, [foto]
Inne
- Informacje od prof. Jana Głowni
stan na dzień 4.09.2023