Władysław Jan Dudek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Władysław Jan Dudek | | name = Władysław Jan Dudek | ||
| image = | | image = Wladyslaw_Dudek.jpg | ||
| family-name = Dudek | | family-name = Dudek | ||
| given-name = Władysław | | given-name = Władysław | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Wladyslaw_Dudek.jpg | ||
| image_size = 10393 | | image_size = 10393 | ||
| alt = | | alt = |
Wersja z 15:50, 20 sty 2014
Władysław Jan Dudek | |
---|---|
Nazwisko | Dudek |
Imię / imiona | Władysław |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 1922 |
Data śmierci | 2001 |
Dyscyplina/specjalności | trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych |
Pełnione funkcje | Zastępca Dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1981–1982
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Zwycięstwa i Wolności. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, nagrody resortowe. |
Prof. dr hab. inż. Władysław Jan Dudek (1922–2001)
Specjalność: trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych
Urodził się 8 czerwca 1922 roku w Lednicy Górnej koło Wieliczki. Zmarł 15 lutego 2001 roku. W 1945 r. rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, które kontynuował od 1948 r. na Wydziale Elektromechanicznym AGH. Ukończył je w 1950 roku. Stopień doktora AGH otrzymał w 1961 roku, a doktora habilitowanego w 1965 roku.
Jeszcze w czasie studiów w 1948 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w Akademii na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1960), docenta (1966) i profesora (1976). Kierownik Zakładu Trakcji Elektrycznej Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1966–1982, profesor nadzwyczajny AGH 1976–1992, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1981–1982. Profesor nadzwyczajny Politechniki Krakowskiej w latach 1979–1982.
Pracował także w Kopalni Soli w Wieliczce, był sztygarem w Kopalni Bytom. W latach 1950–1962 pracował w Krakowskim Biurze Projektów Górniczych; uzyskał stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.
Członek sekcji PAN, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.
Autor 87 publikacji w tym 10 książek. autor 13 patentów. Promotor 9 prac doktorskich.
Źródło:
- Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1509. Seria Elektrotechnika ; T. 11, z. 2. s. 473–474
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 73–74, portr.