Władysław Jan Dudek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Władysław Jan Dudek
| name = Władysław Jan Dudek
| image = dudekwj.jpg
| image = Wladyslaw_Dudek.jpg
| family-name = Dudek
| family-name = Dudek
| given-name = Władysław
| given-name = Władysław
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = dudekwj.jpg
| image = Wladyslaw_Dudek.jpg
| image_size = 10393
| image_size = 10393
| alt =  
| alt =  

Wersja z 15:50, 20 sty 2014

Władysław Jan Dudek
Wladyslaw Dudek.jpg
Nazwisko Dudek
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1922
Data śmierci 2001
Dyscyplina/specjalności trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych
Pełnione funkcje Zastępca Dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1981–1982



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Zwycięstwa i Wolności. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, nagrody resortowe.

Prof. dr hab. inż. Władysław Jan Dudek (1922–2001)

Specjalność: trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych

Urodził się 8 czerwca 1922 roku w Lednicy Górnej koło Wieliczki. Zmarł 15 lutego 2001 roku. W 1945 r. rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, które kontynuował od 1948 r. na Wydziale Elektromechanicznym AGH. Ukończył je w 1950 roku. Stopień doktora AGH otrzymał w 1961 roku, a doktora habilitowanego w 1965 roku.

Jeszcze w czasie studiów w 1948 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w Akademii na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1960), docenta (1966) i profesora (1976). Kierownik Zakładu Trakcji Elektrycznej Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1966–1982, profesor nadzwyczajny AGH 1976–1992, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1981–1982. Profesor nadzwyczajny Politechniki Krakowskiej w latach 1979–1982.

Pracował także w Kopalni Soli w Wieliczce, był sztygarem w Kopalni Bytom. W latach 1950–1962 pracował w Krakowskim Biurze Projektów Górniczych; uzyskał stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.

Członek sekcji PAN, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.

Autor 87 publikacji w tym 10 książek. autor 13 patentów. Promotor 9 prac doktorskich.

Źródło:

  • Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1509. Seria Elektrotechnika ; T. 11, z. 2. s. 473–474
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 73–74, portr.