Przemysław Wilczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Linia 53: Linia 53:
* [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 155
* [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 155
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 401, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 401, [foto]





Wersja z 10:16, 12 cze 2021

Przemysław Wilczyński
Przemysław Wilczyński.jpg
Nazwisko Wilczyński
Imię / imiona Przemysław
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 17 czerwca 1932
Miejsce urodzenia Tarnów
Data śmierci 25 listopada 1992
Dyscyplina/specjalności metalurgia
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Przemysław Wilczyński (1932-1992)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia

Nota biograficzna

Urodził się 17 czerwca 1932 roku w Tarnowie. Zmarł 25 listopada 1992 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1951 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Tarnowie.

Od 1 stycznia do 15 listopada 1952 roku pracował jako laborant w Instytucie Syntezy Chemicznej w Tarnowie.

W latach 1952-1957 studiował na Wydziale Odlewnictwa AGH. W 1957 roku uzyskał absolutorium, następnie w 1960 roku na podstawie pracy "Ustalenie parametrów technologicznych przy formowaniu przeponowym" uzyskał dyplom magistra inżyniera z zakresu odlewnictwa.

W 1958 roku rozpoczął pracę laboranta w Zakładzie Badań Metali Ciekłych Katedry Technologii Formy Wydziału Odlewnictwa AGH.

W 1971 roku na podstawie pracy "Wpływ kształtu i wielkości ziarn osnowy piaskowej na właściwości technologiczne syntetycznych mas formierskich, a szczególnie na przepuszczalność" uzyskał doktorat.

W latach 1992-1987 był adiunktem, następnie w latach 1987-1992 starszym wykładowcą.

24 września 1992 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę.

Był znakomitym badaczem, współautorem wzoru na przepuszczalność układu wielowarstwowego mas formerskich, metody oznaczania żywotności mas szybkowiążących oraz aparatu do oznaczania osypliwości mas stosowanych w metodzie gorącej rdzennicy.

Autor 25 publikacji i 5 patentów.

Kierował realizacją około 50 prac dyplomowych inżynierskich i magisterskich.

Członek Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, indywidualna Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego III stopnia, zbiorowa Nagroda Ministra Przemysłu Maszynowego, Nagroda Prezesa Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich, Odznaka Zasłużony dla Fabryki Łucznik w Radomiu, Złota Honorowa Odznaka Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich, Srebrna Honorowa Odznaka Naczelnej Organizacji Technicznej, Honorowy Członek STOP

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 47, 136-137
  • Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 33, 57, 121-122
  • [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 155
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 401, [foto]