Henryk Kucha: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|birth_place=Husów | |birth_place=Husów | ||
|death_date=11 lipca 2020 | |death_date=11 lipca 2020 | ||
|fields=geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska | |||
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska | |faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Henryk Kucha''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | Prof. dr hab. inż. '''Henryk Kucha''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
Dyscyplina/specjalności:geologia, geologia złóż, mineralogia | Dyscyplina/specjalności:geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Linia 20: | Linia 21: | ||
W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty Zakładzie Złóż Rud Instytutu Mineralogii i Złóż Surowców Mineralnych [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. | W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty Zakładzie Złóż Rud Instytutu Mineralogii i Złóż Surowców Mineralnych [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. | ||
W 1973 roku na podstawie pracy "Występowanie złota, niklu i kobaltu w złożach miedzi Lubina i Polkowic" uzyskał stopień doktora. | |||
W 1982 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. | |||
W 1995 roku uzyskał tytuł profesora nauk o ziemi. | |||
Był odkrywcą trzech minerałów: eugenitu (w okolicach Lubina, w złożach cechsztyńskich), hibbingitu (1991 – w okolicach amerykańskiego miasta Hibbing) i viaeneitu (1993 – w okolicach belgijskiej miejscowości Engis. Odkrył i udokumentował występowanie złota i platyny w złożach miedzi na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego w okolicach Lubina. | |||
Był odkrywcą trzech minerałów: eugenitu (w okolicach Lubina, w złożach cechsztyńskich) | |||
Był twórcą metody analizy wartościowania siarki przy pomocy mikroanalizatora rentgentowskiego oraz metody oznaczania komórki elementarnej nowych minerałów za pomocą transmisyjnego mikroskopu elektronowego. | |||
Był cenionym geologiem, specjalistą wielu dziedzin z zakresu geologii złóż oraz ochrony środowiska. | Był cenionym geologiem, specjalistą wielu dziedzin z zakresu geologii złóż oraz ochrony środowiska. | ||
Linia 38: | Linia 35: | ||
Jego badania przyczyniły się m. in. do odkrycia minerałów: eugenitu, hibbitu, viaeneitu i Th-ningyoite oraz występowania złota i platynowców w łupkach miedzionośnych na monoklinie przedsudeckiej. | Jego badania przyczyniły się m. in. do odkrycia minerałów: eugenitu, hibbitu, viaeneitu i Th-ningyoite oraz występowania złota i platynowców w łupkach miedzionośnych na monoklinie przedsudeckiej. | ||
Swoją wiedzę przekazywał młodszym adeptom geologii, nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach wyższych w Australii, Austrii, Belgii i Irlandii. Posiadane szerokie doświadczenie w zawodowe wykorzystywał podczas prac badawczych dla wielu firm poszukiwawczych i wydobywczych. | |||
Autor ponad 170 publikacji. | |||
Promotor i recenzent prac doktorskich. | |||
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, | Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Nagroda Naukowa im. Ludwika Zejsznera, Medal Van Den Broeka Belgijskiego Towarzystwa Geologicznego. | |||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
Linia 55: | Linia 56: | ||
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 205 | * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 205 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 19669/70]. Kraków 1970, s. 59 | |||
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 557-558, [foto] | * Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 557-558, [foto] | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* | * Nagroda naukowa imienia Ludwik Zejsznera za rok 1976. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1978, Vol. 47, nr 3/4, s. 615-616, [foto] | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
Linia 72: | Linia 75: | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień | '''''<span style="color:red;">stan na dzień 10.12.2020</span>''''' |
Wersja z 13:58, 10 gru 2020
Henryk Kucha | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Kucha |
Imię / imiona | Henryk |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 8 kwietnia 1946 |
Miejsce urodzenia | Husów |
Data śmierci | 11 lipca 2020 |
Dyscyplina/specjalności | geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska |
Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|
Prof. dr hab. inż. Henryk Kucha biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska
Nota biograficzna
Urodził się 8 kwietnia 1945 roku w Husowie w powiecie łańcuckim. Zmarł 11 lipca 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Łańcucie.
W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH. Jego praca dyplomowa "Mineralizacja torowa pegmatytów z okolic Bogatyni" otrzymała wyróżnienie na IV Ogólnopolskim Konkursie na najlepszą pracę dyplomową studentów uczelni technicznych.
W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty Zakładzie Złóż Rud Instytutu Mineralogii i Złóż Surowców Mineralnych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.
W 1973 roku na podstawie pracy "Występowanie złota, niklu i kobaltu w złożach miedzi Lubina i Polkowic" uzyskał stopień doktora.
W 1982 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1995 roku uzyskał tytuł profesora nauk o ziemi.
Był odkrywcą trzech minerałów: eugenitu (w okolicach Lubina, w złożach cechsztyńskich), hibbingitu (1991 – w okolicach amerykańskiego miasta Hibbing) i viaeneitu (1993 – w okolicach belgijskiej miejscowości Engis. Odkrył i udokumentował występowanie złota i platyny w złożach miedzi na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego w okolicach Lubina.
Był twórcą metody analizy wartościowania siarki przy pomocy mikroanalizatora rentgentowskiego oraz metody oznaczania komórki elementarnej nowych minerałów za pomocą transmisyjnego mikroskopu elektronowego.
Był cenionym geologiem, specjalistą wielu dziedzin z zakresu geologii złóż oraz ochrony środowiska.
Jego badania przyczyniły się m. in. do odkrycia minerałów: eugenitu, hibbitu, viaeneitu i Th-ningyoite oraz występowania złota i platynowców w łupkach miedzionośnych na monoklinie przedsudeckiej.
Swoją wiedzę przekazywał młodszym adeptom geologii, nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach wyższych w Australii, Austrii, Belgii i Irlandii. Posiadane szerokie doświadczenie w zawodowe wykorzystywał podczas prac badawczych dla wielu firm poszukiwawczych i wydobywczych.
Autor ponad 170 publikacji.
Promotor i recenzent prac doktorskich.
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego,
Odznaczenia i nagrody
Nagroda Naukowa im. Ludwika Zejsznera, Medal Van Den Broeka Belgijskiego Towarzystwa Geologicznego.
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=02181&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2000&fdoR=2020&fagTP=0
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 205
- [Skład Osobowy AGH … 19669/70]. Kraków 1970, s. 59
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 557-558, [foto]
Artykuły
- Nagroda naukowa imienia Ludwik Zejsznera za rok 1976. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1978, Vol. 47, nr 3/4, s. 615-616, [foto]
Inne
- Henryk Kucha – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Kucha
- In memoriam – Polskie Towarzystwo Geologiczne [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: http://www.ptgeol.pl/2020/07/15/zmarl-prof-henryk-kucha-2/
- Odszedł prof. dr hab. inż. Henryk Kucha [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: http://www.wggios.agh.edu.pl/info/article/odszedl-prof-dr-hab-inz-henryk-kucha/
- Zmarł prof. Henryk Kucha [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/zmarl-prof-henryk-kucha/
stan na dzień 10.12.2020