Zbigniew Jaglarz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1913 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1988 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Wersja z 15:53, 8 sty 2014
| Zbigniew Jaglarz | |
|---|---|
| Nazwisko | Jaglarz |
| Imię / imiona | Zbigniew |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1913 |
| Data śmierci | 1988 |
| Dyscyplina/specjalności | walcownictwo
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP |
Prof. dr hab. inż. Zbigniew Jaglarz (1913–1988)
Specjalność: walcownictwo
Urodził się w Leżajsku, zmarł w Krakowie. Studia wyższe odbył w latach 1931–36 na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W 1937 roku rozpoczął pracę zawodową w fabryce Cegielskiego w Poznaniu. Od 1938 r. pracował w Zakładach Ostrowieckich w Ostrowcu Świętokrzyskim, od 1945 r. w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. W 1949 r. został przeniesiony do Huty im. Lenina, gdzie przez 13 lat pełnił funkcję Głównego Walcownika.
Równocześnie od 1949 r. podjął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej, początkowo jako asystent i st. asystent, w latach 1951–61 jako zastępca profesora. Od 1962 r. był starszym wykładowcą w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym. W 1971 r. obronił pracę doktorską, habilitował się w 1973 r. W 1978 r. został mianowany prof. nadzw.
Źródło:
- Hutnik 1989 nr 4. s. 161