Zygmunt Bielski-Saryusz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
||
| Linia 87: | Linia 87: | ||
{{DEFAULTSORT:Bielski-Sariusz, Zygmunt }} | {{DEFAULTSORT:Bielski-Sariusz, Zygmunt }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 13:03, 17 gru 2015
| Zygmunt Bielski-Saryusz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Bielski-Sariusz | ||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 2 maja 1869 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Widawa | ||||||||
| Data śmierci | 12 kwietnia 1944 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika | ||||||||
| Pełnione funkcje | Rektor AG (1931–1933) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Polonia Restituta | ||||||||
| |||||||||
Prof. inż. Zygmunt Bielski-Sariusz (1869–1944)
Specjalność: mechanika
Życiorys
Urodził się 2 maja 1869 roku w Widawie, pow. Łask, zmarł 12 kwietnia 1944 roku w Krakowie.
Wychowanek Politechniki Lwowskiej, gdzie na Wydziale Budowy Maszyn w 1892 uzyskał dyplom inż. mechanika. Po studiach pracował w przemyśle m.in. w Warsztatach Narzędzi Wiertniczych, w Sanockiej Fabryce Wagonów, Polskiej Spółce Naftowej, budował pierwsze zbiorniki ziemne na ropę oraz prowadził wiercenia poszukiwawcze za solami potasowymi w Morszynie i Bolechowie oraz gazu ziemnego w Kałuszu. W 1913 r. był kierownikiem wierceń poszukiwawczych w Maniawie i Kryczce Tow. Naftowego „Opiag”, w l.1914–1915 pracował w Centralnym Zarządzie firmy „Opiag” w Wiedniu. Badał tereny naftowe w Mossul, Hit, w południowych Morawach i inne. Był Dyrektorem naczelnym Koncernu Naftowego „Małopolska” we Lwowie.
W 1923 r. podjął pracę na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, pełniąc jednocześnie obowiązki dyrektora kopalni nafty firmy „Premier”.
Od 1930 r. oddał się wyłącznie pracy naukowej i dydaktycznej. W latach 1931-1933 był Rektorem AG. W 1939 r. wraz z innymi profesorami uczelni krakowskich aresztowany i więziony w Oranienburgu i Sachsenhausen.
Po powrocie z obozu poświęcił się pracy naukowej i dydaktycznej, pracując jako wykładowca w Państwowej Szkole Technicznej Górnicz-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie.
Dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje ok. 85 pozycji. Głównym tematem jego prac była sprawa postępu technicznego w polskim kopalnictwie naftowym. Był jednym z założycieli Stow. Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego w Borysławiu, inicjatorem odbywania corocznych zjazdów naftowych.
W budynku A-4, na pierwszym, piętrze znajduje się tablica poświęcona profesorowi Zygmuntowi Bielskiemu-Sariusz
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Polonia Restituta
Źródło:
- BIP 1994 nr 5. s. 5
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 10–13