Wiesław Długosz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=przeróbka surowców mineralnych | |fields=przeróbka surowców mineralnych | ||
|function=Wicedyrektor ds. naukowo-badawczych Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych | |function=Wicedyrektor ds. naukowo-badawczych Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych (1982–1985) | ||
|faculty=Wydział Górniczy | |faculty=Wydział Górniczy | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi 1974, Krzyż Kawalerski OOP 1979 | |awards=Złoty Krzyż Zasługi 1974, Krzyż Kawalerski OOP 1979 | ||
Linia 55: | Linia 55: | ||
Urodził się 27 czerwca 1927 roku w Czeladzi, zmarł 1 listopada 1986 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W 1952 roku ukończył studia na [[Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. . W 1956 uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni Metod Izotopowych i Technologii Flotacji, kierownika Zakładu Fizykochemicznych Metod Wzbogacania. | Urodził się 27 czerwca 1927 roku w Czeladzi, zmarł 1 listopada 1986 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. | ||
W 1952 roku ukończył studia na [[Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. . W 1956 uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni Metod Izotopowych i Technologii Flotacji, kierownika Zakładu Fizykochemicznych Metod Wzbogacania. | |||
Był pełnomocnikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego do spraw przeróbki w czasie rozruchu Zakładu Przeróbki Siarki w Machowie k/Tarnobrzega. Współpracował z Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie. | Był pełnomocnikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego do spraw przeróbki w czasie rozruchu Zakładu Przeróbki Siarki w Machowie k/Tarnobrzega. Współpracował z Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie. |
Wersja z 09:40, 21 sty 2015
Wiesław Długosz | |
---|---|
Nazwisko | Długosz |
Imię / imiona | Wiesław |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
Data urodzenia | 27 czerwca 1927 |
Miejsce urodzenia | Czeladź |
Data śmierci | 1 listopada 1986 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | przeróbka surowców mineralnych |
Pełnione funkcje | Wicedyrektor ds. naukowo-badawczych Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych (1982–1985) |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi 1974, Krzyż Kawalerski OOP 1979 |
Doc. dr inż. Wiesław Długosz (1927–1986)
Specjalność: przeróbka surowców mineralnych
Życiorys
Urodził się 27 czerwca 1927 roku w Czeladzi, zmarł 1 listopada 1986 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. . W 1956 uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin na Wydziale Górniczym AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni Metod Izotopowych i Technologii Flotacji, kierownika Zakładu Fizykochemicznych Metod Wzbogacania.
Był pełnomocnikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego do spraw przeróbki w czasie rozruchu Zakładu Przeróbki Siarki w Machowie k/Tarnobrzega. Współpracował z Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie.
Szczególny zakres jego działalności to zagadnienia dotyczące technologii wzbogacania i uszlachetniania surowców mineralnych oraz teorii i technologii flotacji.
Autor około 60 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, około 40 opracowań dla przemysłu i kilku patentów. Był promotorem 3 prac doktorskich i 40 prac magisterskich i recenzentem prac magisterskich, doktorskich, referatów naukowych oraz innych prac naukowo-badawczych.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, nagrody Ministrwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Przemysłu Chemicznego, liczne nagrody Rektora AGH.
Bibliografia
- Inżynieria Mineralna 2003 nr 1. s. 50–51, portr.
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo Hutniczej. Gliwice cop.2004. S. 68