Stanisław Roman Płużański: Różnice pomiędzy wersjami
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 70: | Linia 70: | ||
* Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 275–278 | * Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 275–278 | ||
* BIP 1994 nr 5. s. 6, 11 | * BIP 1994 nr 5. s. 6, 11 | ||
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 434–436 | * Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 434–436, portr. | ||
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 95 | * Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 95 | ||
* Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 127–128 | * Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 127–128 |
Wersja z 09:09, 4 lis 2014
Stanisław Roman Płużański | |
---|---|
Nazwisko | Płużański |
Imię / imiona | Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
Data urodzenia | 26 lipca 1879 |
Miejsce urodzenia | Radom |
Data śmierci | 9 grudnia 1951 |
Miejsce śmierci | Warszawa |
Dyscyplina/specjalności | organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki |
Pełnione funkcje | P. O. Rektora w latach 1919/20 |
Wydział | Komitet Organizacyjny AG
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta |
Prof. zw. inż. Stanisław Roman Płużański (1879–1951)
Specjalność: organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki
Życiorys
Urodził się 26 lipca 1879 roku w Radomiu, zmarł 9 grudnia 1951 roku w Warszawie. Studia mechaniczne odbył w Szkole Mechaniczno-Technicznej M. Mittego w Warszawie i Politechnice w Darmstadt (1899–1904). Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Ekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakł. Samochodowych i Lotniczych.
Profesor zwyczajny Akademii Górniczej (1919), zaproszony przez Komitet Organizacyjny do jej tworzenia. Mianowany przez ministerstwo Rektorem, funkcji nie objął z powodu wyjazdu do Wiednia w sprawach wojskowych. W 1931 r. został mianowany profesorem zwyczajnym Politechniki Warszawskiej, w latach 1935/37 oraz w latach 1946/48 pełnił obowiązki Dziekana Wydziału Mechanicznego. Po wojnie odbudował zniszczony Zakład Obróbki Metali Politechniki Warszawskiej i objął również kierownictwo Instytutu Obrabiarek i Narzędzi w Warszawie.
Napisał wiele prac z zakresu budowy maszyn i urządzeń oraz techniki wytwarzania amunicji.
Od 1942 r. przewodniczący Komisji Akademickich Studiów Technicznych, a następnie Rady Akademickich Studiów Technicznych — RAST w Londynie. Członek TNW, Akademii Nauk Technicznych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 275–278
- BIP 1994 nr 5. s. 6, 11
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 434–436, portr.
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 95
- Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 127–128
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 164–165
- Słownik biograficzny techników polskich. s. 110–112