Michał Grażyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 49: Linia 49:
Specjalność: historia
Specjalność: historia


Urodził się w Gdawie. Podczas I wojny światowej organizator POW na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik J. Piłsudskiego, czynny w Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez ChD i NPR. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy.
Urodził się w Gdowie. Podczas I wojny światowej organizator POW na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik J. Piłsudskiego, czynny w Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez ChD i NPR. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy.


W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.
W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.

Wersja z 08:41, 3 paź 2014

Michał Grażyński
Michal Grazynski.jpg
Nazwisko Grażyński
Imię / imiona Michał


Data urodzenia 1890
Miejsce urodzenia Gdów
Data śmierci 1963
Dyscyplina/specjalności historia
Pełnione funkcje wojewoda śląski w latach 1929–1939, działacz polityczny i społeczny na Górnym Śląsku


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1937
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi na polu utrwalenia polskości na terenie Polskiego Zagłębia

Michał Grażyński (1890–1963)

Specjalność: historia

Urodził się w Gdowie. Podczas I wojny światowej organizator POW na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik J. Piłsudskiego, czynny w Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez ChD i NPR. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy.

W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.

Od 1939 r. na emigracji w Wielkiej Brytanii.

Źródło:

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
  • Encyklopedia popularna PWN. — Wyd. 23 zm. i popr. Warszawa 1993. S. 271
  • Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2. Warszawa 1995. S. 609