Wiesław Ochman

Wiesław Ochman
Nazwisko	Ochman
Imię / imiona	Wiesław
Tytuły / stanowiska	Mgr inż.
Data urodzenia	1937
Miejsce urodzenia	Warszawa
Pełnione funkcje	śpiewak — tenor, działacz charytatywny, malarz
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	2008
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej
Odznaczenia i nagrody	Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1973), Nagroda Miasta Krakowa (1976), Krzyż Komandorski OOP (1997), Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP (2001), Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy, statuetka i tytuł mecenasa sztuki, złoty medal Gloria Artis za zasługi dla kultury oraz wiele wyróżnień za działalność artystyczną i społeczną, tytuł Ambasadora Dobrej Woli UNICEF, „Order Uśmiechu” (1996)

Mgr inż. Wiesław Ochman (1937-)

Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie. Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, pod dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 r. rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 r. z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera.

W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Edukacją muzyczną Wiesława Ochmana zajęli się prof. Maria Szłapak, prof. Sergiusz Nadgryzowski i prof. Jerzy Gaczek. Zadebiutował w 1960 r. na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego.

Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 r. od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 r. partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, m.in. w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami, itd. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 r. Wiesław Ochman zajął się też reżyserią operową.

Artysta nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego. Kolejną pasją Wiesława Ochmana jest malarstwo (specjalnością są krajobrazy i martwa natura). Obrazy przez niego namalowane znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie.

Ważnym elementem działalności Wiesława Ochmana stała się działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i na stypendia. W 1998 r., z okazji 200-lecia urodzin Adama Mickiewicza, artysta zebrał prace malarzy polskich, które wystawiono na licytacji w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Cały zysk przekazano na remont Domu-Muzeum Wieszcza w Wilnie. W roku 2008 odbyła się kolejna, XI już aukcja polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Washingtonie oraz w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Swoją pasję społecznikowską realizuje od roku 1993 także jako szef artystyczny i uczestnik dorocznych koncertów pt.: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”.

Źródło:

• [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi]
• Uchwała nr 16/2008 r. Senatu AGH z dnia 30 stycznia 2008 r., w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej mgr inż. Wiesławowi Ochmanowi. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 30 stycznia 2008 r. s. 34