Zdzisław Wittek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 48: Linia 48:


Specjalność: odlewnictwo żeliwa
Specjalność: odlewnictwo żeliwa
== Życiorys ==
Urodził się i zmarł w Krakowie.


Urodził się i zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa. W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH.  
Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa.  


W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH.
Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 r. uzyskał stopień dr. nauk technicznych.
Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 r. uzyskał stopień dr. nauk technicznych.
1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną.
1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną.
Linia 56: Linia 59:
Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.
Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.


Źródło:
== Odznaczenia i nagrody ==
Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Hon. Odz. STOP
== Bibliografia ==
 
=== Książki ===
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 163–164
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 163–164



Wersja z 12:28, 7 sie 2014

Zdzisław Wittek
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wittek
Imię / imiona Zdzisław
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 3 lutego 1917
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 3 grudnia 1983
Miejsce śmierci Kraków, cmentarz Salwatorski
Dyscyplina/specjalności odlewnictwo żeliwa
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Odlewnictwa19721974

Doc. dr inż. Zdzisław Wittek (1917–1983)

Specjalność: odlewnictwo żeliwa

Życiorys

Urodził się i zmarł w Krakowie.

Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa.

W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH. Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 r. uzyskał stopień dr. nauk technicznych. 1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną.

Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Hon. Odz. STOP

Bibliografia

Książki

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 163–164