Józef Ryzner: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields = meteorologia, astronomia
| fields = meteorologia, astronomia
| function =  
| function =  
| faculty = Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 15:20, 22 sty 2014

Józef Ryzner
Jozef Ryzner.jpg
Nazwisko Ryzner
Imię / imiona Józef
Tytuły / stanowiska Za-ca Profesora dr
Data urodzenia 1881
Data śmierci 1955
Dyscyplina/specjalności meteorologia, astronomia
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi (1934).

Za-ca Profesora dr Józef Ryzner (1881–1955)

Specjalność: meteorologia, astronomia

Urodził się w Przeworsku. W latach 1901–1905 studiował matematykę i fizykę na Wydz. Filozoficznym UJ. Po studiach pracował w Gimnazjum im. Sobieskiego a następnie jako zast. asystenta i asystent w Obserwatorim Astronomicznym w Krakowie. W 1917 r. uzyskał doktorat na UJ. W latach 1918–1944 pracował w Politechnice Lwowskiej, gdzie był początkowo adiunktem później docentem i następnie zast. profesora w Katedrze Astronomii Sferycznej i Geodezji. Prowadził również wykłady z metrologii lotniczej na Wydz. Mechanicznym. W okresie od 1946 r. do 1955 r. początkowo jako adiunkt, później zast. profesora pracował na Akademii w Katedrze Geodezji Wyższej i Astronomii. Po utworzeniu na AGH Wydz. Geodezji Górniczej pełnił funkcję Kierownika Zakładu Geodezji Wyższej przy Katedrze Geodezji Wyższej i Obliczeń Geodezyjnych. Prowadził wykłady z astronomii, geodezji wyższej, kartografii, geofizyki, meteorologii.

Jest autorem wielu prac naukowych oraz artykułów z zakresu astronomii i meteorologii.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 177–178