Aleksander Lepiarczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Lepiarczyk | |family-name=Lepiarczyk | ||
|given-name=Aleksander | |given-name=Aleksander | ||
|honorific-prefix=Doc. dr inż. | |||
|birth_date=8 grudnia 1920 | |birth_date=8 grudnia 1920 | ||
|faculty=Wydział Metalurgiczny | |||
}} | }} | ||
'''Aleksander Lepiarczyk''' | Doc. dr inż. '''Aleksander Lepiarczyk''' (1920-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: |
Wersja z 12:18, 21 paź 2023
Aleksander Lepiarczyk | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Lepiarczyk |
Imię / imiona | Aleksander |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
Data urodzenia | 8 grudnia 1920
|
Wydział | Wydział Metalurgiczny
|
Doc. dr inż. Aleksander Lepiarczyk (1920-) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:
Nota biograficzna
Urodził się 8 grudnia 1920 roku.
W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH.
W latach 1951-1952 był zastępcą asystenta w Zakładzie i Katedrze Metalografii Wydziału Metalurgicznego AGH.
W latach 1952-1956 studiował w Moskiewskim Instytucie Energetycznym i w 1956 roku uzyskał tam stopień doktora.
W latach 1956-1968 był adiunktem w Zakładzie i Katedrze Budowy Pieców Hutniczych Wydziału Metalurgicznego, następnie w latach 1968-1991 był docentem
Był kierownikiem Zakładu Pieców Przemysłowych, kierownikiem Studium Doktoranckiego i kierownikiem Studium Podyplomowego.
Autor kilku patentów.
Promotor 1 pracy doktorskiej.
Był konsultantem naukowo-technicznym i współpracował z przemysłem, m.in.: Kombinat Metalurgiczny Huta im. Lenina, Huta "Katowice" i Huta "Kościuszko". Pracował w Głównym Zarządzie Rozruchu Kombinatu Metalurgicznego Huta "Katowice". Prowadził prace naukowo-badawcze dla przemysłu, z których najważniejsze to: opracowanie metody przyspieszenia rozruchu elektrowni "Bełchatów", współudział w opracowaniu projektowym elektrowni "Jänschwalde" - jednej z ważniejszych inwestycji w NRD, modernizacja grzewczych pieców wgłębnych w Hucie "Katowice", konsultacje naukowo-techniczne dla hut "Trzebinia", "Pokój", "Częstochowa", "Warszawa" oraz zakładów przemysłowych, m.in. Zakładów Mechanicznych "URSUS". Pracował też w Biurze Projektów i Dostaw Pieców Tunelowych w Krakowie.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 113
- [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82
- [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 148
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 195-1996, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 188, 198, 363, 538, 542, 544 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
Inne
stan na dzień 1.03.2021