Ryszard Piotr Ślusarczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Ryszard Piotr Ślusarczyk
Nazwisko	Ślusarczyk
Imię / imiona	Ryszard Piotr
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	14 lutego 1939
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	geofizyka, górnictwo i geologia inżynierska, geologia, inżynieria i ochrona środowiska, geofizyka stosowana, geofizyka inżynierska, geofizyka środowiska
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 11:56, 29 cze 2022

Prof. dr hab. inż. Ryszard Piotr Ślusarczyk (1939-)

Dyscyplina/specjalności: geofizyka, górnictwo i geologia inżynierska, geologia, inżynieria i ochrona środowiska, geofizyka stosowana, geofizyka inżynierska, geofizyka środowiska

Nota biograficzna

Urodził się 14 lutego 1939 roku w Krakowie.

W 1961 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH.

W latach 1961-1966 pracował w Przedsiębiorstwie Geofizyki Górnictwa Naftowego w Krakowie, następnie w w latach 1965-1966 w Przedsiębiorstwie Poszukiwań Geofizycznych Warszawa Baza Kraków.

1 stycznia 1966 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Sejsmicznych Metod Poszukiwawczych i Geofizyki Wiertniczej Katedry Geofizyki Geologicznej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1976 roku na podstawie pracy "Modelowanie kinematyczne fal sejsmicznych ulegających dyfrakcji w ośrodku geologicznym" uzyskał stopień doktora.

W 1988 roku na podstawie rozprawy "Metody sejsmiczne o zwiększonej rozdzielczości w zastosowaniu do rozpoznania budowy złoża węgla kamiennego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 2000 roku otrzymał tytuł profesora.

W trakcie pracy zawodowej brał aktywny udział w tworzeniu w Polsce geofizyki inżynierskiej i geofizyki środowiska. Jego pasją jest wykorzystanie metod geofizycznych w nowych zagadnieniach i testowanie możliwości kompleksowego podejścia do problemu inżynierskiego lub środowiskowego. W tej dziedzinie zainicjował i przez wiele lat prowadził prace sejsmiczne na złożach siarki w rejonie Tarnobrzega, na płytko zalegających złożach węgla kamiennego w GZW oraz na ziemnych i betonowych zaporach na obszarze całej Polski. W tej grupie zagadnień był jednym z prekursorów stosowania płytkiej sejsmiki do badania osuwisk i ruchów masowych warstw powierzchniowych oraz wykorzystania kompleksu metod geofizycznych do projektowania, budowania i testowania konstrukcji ziemnych takich jak wały przeciwpowodziowe czy nasypy, wiadukty i tunele podziemne. Swoje zainteresowania naukowe w tym zakresie realizował wspólnie z zespołem Pracowni Geofizyki Inżynierskiej w Katedrze Geofizyki. Drugą gałąź jego zainteresowań naukowych stanowi projektowanie zdjęć sejsmicznych, najpierw 2D, następnie 3D. Kolejną jego pasją są prace geofizyczne w Tatrach. Od 1994 roku, we współpracy z Instytutem Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, stara się prowadzić badania sejsmiczne w dolinach Tatr i na Podhalu.

Autor okołu 100 publikacji.

Promotor 7 prac doktorskich i ponad 90 prac magisterskich.

Biegły z zakresu sejsmiki ds. wywłaszczeniowo-odszkodowawczych.

Od 1999 roku jest członkiem-współzałożycielem i sekretarzem Komisji Geoinformatyki PAU, członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopisma PAU "Geoinformatyka Polonica", Towarzystwa Geosynoptyków "GEOS", Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej", Medal "Zasłużony dla Lubelszczyzny", Medal "Zasłużony dla Siarki w Grzybowie", wielokrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda MEN, Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/slusarczyk-ryszard-02094

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 200
Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. Red. K. Jopkiewicz, W. Kaczmarek, S. Siemion. Ed. 3. Warszawa 1997, A-252
[Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 62
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 364, [foto]

Artykuły

Laureaci Medalu im. Karola Bohdanowicza. Polish Journal of Mineral Resources 2011, vol. 13, s. 146-152, [foto]

stan na dzień 19.10.2021

@@ Linia 30: / Linia 30: @@
 W 2000 roku otrzymał tytuł profesora.
-W trakcie pracy zawodowej brał aktywny udział w tworzeniu w Polsce geofizyki inżynierskiej i geofizyki środowiska. Jego pasją jest wykorzystanie metod geofizycznych w nowych zagadnieniach i testowanie możliwości kompleksowego podejścia do problemu inżynierskiego lub środowiskowego. W tej dziedzinie zainicjował i przez wiele lat prowadził prace sejsmiczne na złożach siarki w rejonie Tarnobrzega, na płytko zalegających złożach węgla kamiennego w GZW oraz na ziemnych i betonowych zaporach na obszarze całej Polski. W tej grupie zagadnień był jednym z prekursorów stosowania płytkiej sejsmiki do badania osuwisk oraz ruchów masowych warstw powierzchniowych oraz wykorzystania kompleksu metod geofizycznych do projektowania, budowania i testowania konstrukcji ziemnych takich jak wały przeciwpowodziowe, czy nasypy, wiadukty i tunele podziemne. Swoje zainteresowania naukowe w tym zakresie realizował wspólnie z zespołem Pracowni Geofizyki Inżynierskiej w Katedrze Geofizyki. Drugą gałąź jego zainteresowań naukowych stanowi projektowanie zdjęć sejsmicznych, najpierw 2D, następnie 3D. Kolejną jego pasją są prace geofizyczne w Tatrach. Od 1994 roku, we współpracy z Instytutem Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, stara się prowadzić badania sejsmiczne w dolinach Tatr i na Podhalu.
+W trakcie pracy zawodowej brał aktywny udział w tworzeniu w Polsce geofizyki inżynierskiej i geofizyki środowiska. Jego pasją jest wykorzystanie metod geofizycznych w nowych zagadnieniach i testowanie możliwości kompleksowego podejścia do problemu inżynierskiego lub środowiskowego. W tej dziedzinie zainicjował i przez wiele lat prowadził prace sejsmiczne na złożach siarki w rejonie Tarnobrzega, na płytko zalegających złożach węgla kamiennego w GZW oraz na ziemnych i betonowych zaporach na obszarze całej Polski. W tej grupie zagadnień był jednym z prekursorów stosowania płytkiej sejsmiki do badania osuwisk i ruchów masowych warstw powierzchniowych oraz wykorzystania kompleksu metod geofizycznych do projektowania, budowania i testowania konstrukcji ziemnych takich jak wały przeciwpowodziowe czy nasypy, wiadukty i tunele podziemne. Swoje zainteresowania naukowe w tym zakresie realizował wspólnie z zespołem Pracowni Geofizyki Inżynierskiej w Katedrze Geofizyki. Drugą gałąź jego zainteresowań naukowych stanowi projektowanie zdjęć sejsmicznych, najpierw 2D, następnie 3D. Kolejną jego pasją są prace geofizyczne w Tatrach. Od 1994 roku, we współpracy z Instytutem Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, stara się prowadzić badania sejsmiczne w dolinach Tatr i na Podhalu.
 Autor okołu 100 publikacji.