Andrzej Jan Olajossy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 41: Linia 41:


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????????????????
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????????????????
 
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248
* [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 19????, s. ??????
* [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 19????, s. ??????
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 256, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 256, [foto]

Wersja z 08:50, 9 gru 2020

Andrzej Jan Olajossy
Andrzej Olajossy.jpg
Nazwisko Olajossy
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 1942
Miejsce urodzenia Droginia


Dyscyplina/specjalności mechanika płynów — inżynieria środowiska (hydomechanika i termodynamika)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii



Prof. zw. dr hab. Andrzej Jan Olajossy (1942–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: mechanika płynów — inżynieria środowiska (hydomechanika i termodynamika)

Nota biograficzna

Urodził się 21 czerwca 1942 roku w Drogini (Myślenice). W 1966 roku ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1966 roku pracuje na AGH. W 1972 roku uzyskał stopień doktora, w 1978 roku stopień doktora habilitowanego, a w 1991 roku tytuł profesora nadzwyczajnego.

Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: asystent 1966–1972, adiunkt 1973–1983, docent 1984–1990, profesor nadzwyczajny 1991–1995; profesor zwyczajny od 1996 roku.

Od 1991 roku należy do Society of Petroleum Engineers. W 1994 roku został członkiem Komitetu Mechaniki PAN (Podsekcji Numerycznej Mechniki Płynów oraz Podsekcji Przepływów Wielofazowych). W 1978 wstąpił do Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych.

Badania: estymacja istotności parametrów różnych rodzajów w zagadnieniach modelowania przepływów w złożach węglowodorów płynnych; nowatorskie podejście do problematyki kinetyki desorpcji metanu z pokładów węgla i wyjaśnienie przyczyn trudności w nadziejach na wielkoskalowe pozyskiwanie metanu z krajowych złóż węgli.

Autor podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Promotor prac doktorskich.


Odznaczenia i nagrody

Min. Edukacji Narodowej oraz Rektora AGH.

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????????????????
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 19????, s. ??????
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 256, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 352–353, portr.????????????

Artykuły

Inne


stan na dzień 9.12.2020