Stanisław Roman Płużański: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Stanisław Roman Płużański | | name = Stanisław Roman Płużański | ||
| image = | | image = Stanislaw_Pluzanski.jpg | ||
| family-name = Płużański | | family-name = Płużański | ||
| given-name = Stanisław | | given-name = Stanisław | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Stanislaw_Pluzanski.jpg | ||
| image_size = 10325 | | image_size = 10325 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:50, 20 sty 2014
| Stanisław Roman Płużański | |
|---|---|
| Nazwisko | Płużański |
| Imię / imiona | Stanisław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. mgr inż. |
| Data urodzenia | 1879 |
| Data śmierci | 1951 |
| Dyscyplina/specjalności | organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki |
| Pełnione funkcje | P. o. Rektora w latach 1919/20
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta. |
Prof. zw. mgr inż. Stanisław Roman Płużański (1879–1951)
Specjalność: organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki
Urodził się w Radomiu, zmarł w Warszawie. Studia mechaniczne odbył w Szkole Mechaniczno-Technicznej M. Mittego w Warszawie i Politechnice w Darmstadt (1899–1904). Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Ekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakł. Samochodowych i Lotniczych.
W Akademii prof. zw. (1919) zaproszony przez Komitet Organizacyjny do jej tworzenia. Mianowany przez ministerstwo Rektorem, funkcji nie objął z powodu wyjazdu do Wiednia w sprawach wojskowych. W 1931 r. został mianowany prof. zw. PW, w latach 1935/37 oraz w latach 1946/48 pełnił obowiązki Dziekana Wydz. Mechanicznego. Po wojnie odbudował zniszczony Zakład Obróbki Metali PW i objął również kierownictwo Instytutu Obrabiarek i Narzędzi w Warszawie.
Napisał wiele prac z zakresu budowy maszyn i urządzeń oraz techniki wytwarzania amunicji.
Od 1942 r. przewodniczący Komisji Akademickich Studiów Technicznych, a następnie Rady Akademickich Studiów Technicznych — RAST w Londynie. Członek TNW, Akademii Nauk Technicznych.
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 275–278
- BIP 1994 nr 5. s. 6, 11
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 434–436
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 95
- Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 127–128
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 164–165
- Słownik biograficzny techników polskich. s. 110–112