Julian Tokarski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 13: | Linia 13: | ||
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, | |awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, | ||
|name=Julian Tokarski | |name=Julian Tokarski | ||
|image_size=5465 | |image_size=5465 | ||
}} | }} | ||
Prof. dr '''Julian Tokarski''' (1883–1961) | Prof. dr '''Julian Tokarski''' (1883–1961) | ||
Linia 53: | Linia 21: | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 29 marca 1883 roku w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w | Urodził się 29 marca 1883 roku w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w Alei Zasłużonych. | ||
Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 roku uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 roku „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. Od 1919 roku prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 roku Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Od 1925 roku kierował równolegle Katedrą Mineralogii i Petrografii Uniwersytetu Lwowskiego. W 1934 roku powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. | Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 roku uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 roku „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. Od 1919 roku prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 roku Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Od 1925 roku kierował równolegle Katedrą Mineralogii i Petrografii Uniwersytetu Lwowskiego. W 1934 roku powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. |
Wersja z 12:01, 3 kwi 2018
Julian Tokarski | |
---|---|
Nazwisko | Tokarski |
Imię / imiona | Julian |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr |
Data urodzenia | 29 marca 1883 |
Miejsce urodzenia | Stanisławów |
Data śmierci | 17 października 1961 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | petrografia, mineralogia, gleboznawstwo |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1947–1960) |
Wydział | Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej |
Prof. dr Julian Tokarski (1883–1961)
Dyscyplina/specjalności: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
Nota biograficzna
Urodził się 29 marca 1883 roku w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w Alei Zasłużonych.
Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 roku uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 roku „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. Od 1919 roku prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 roku Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Od 1925 roku kierował równolegle Katedrą Mineralogii i Petrografii Uniwersytetu Lwowskiego. W 1934 roku powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej.
W latach 1947–1960 kierownik Katedry Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.
Pracował również w Uniwersytecie Jagiellońskim (Katedra Geologii na Wydziale Rolniczym), a następnie od 1953 roku - w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie oraz Polskiej Akademii Nauk (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).
Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej.
Członek korespondent (1938) oraz członek czynny (1945) Polskiej Akademii Umiejętności, członek tytularny (1952) oraz członek rzeczywisty (1957) PAN, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Polskiego Towarzystwa Przyrodników (w l. 1927-32, 1939 i 1945-46 - prezes).
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej
Źródła do biogramu
Książki
- Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Wrocław [etc.] 1992, s. 248-252, [foto]
- Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 997-998
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 187-188
- Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 251-252
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej… 1947/48]. Kraków 1947, s. 11
- Sylwetki zmarłych członków Oddziału Krakowskiego Polskiej Akademii Nauk. [Red. t. L. Starkel]. Kraków 2002, s. 190-192
- Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 252, 308-309, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
- Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 4 : S-Ż. Warszawa 1998, s. 375-377
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 373, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 204-208, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
Artykuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1984, styczeń, luty, s. 7
- Dobrzański B.: Julian Tokarski. Nauka Polska 1961, nr 3, s. 73-77, [foto]
- Kamieński M.: Nauki mineralogiczno-geologiczne i górnictwo na Politechnice Lwowskiej w latach 1872-1939. Prace Muzeum Ziemi 1977, z. 27, s. 81-95, [foto]
- Kleczkowski A. S. : Geolodzy dla dobra Akademii Górniczo-Hutniczej (do 1949 roku Akademii Górniczej). Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 96, s. 6-9
- Konferencje, spotkania, posiedzenia : [Prof. Julian Tokarski - jubileusz 100-lecia urodzin]. Biuletyn Rektora AGH 1984, styczeń, luty, s. 7
- Mizikowski J.: Materiały Juliana Tokarskiego [1883-1961] : [biogr. i przegląd archiw.]. Biuletyn Archiwum PAN 1988, nr 31, s. 72-115
- Oberc A.: Prof. dr Julian Tokarski. Wychowawca młodzieży - pedagog i uczony : (wspomnienie). Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 81. [Seria] Geologia 1965, z. 6, s. 181-189, [foto]
- Tokarski Julian : [bibliogr.]. Nauka Polska 1937, T. 22, s. 428
- Tokarski Julian : [życiorys i spis prac]. Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności 1933 za 1931/32, s. XXXIV-XXXV
- Turnau-Morawska M.: Pięćdziesięciolecie pracy naukowej prof. dr Juliana Tokarskiego. Przegląd Geologiczny 1955, z. 11, s. 540-541, [foto]