Zdzisław Wojciech Samsonowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (MalgorzataDudek przeniósł stronę Zdzisław Samsonowicz do Zdzisław Wojciech Samsonowicz) |
(Brak różnic)
|
Wersja z 15:12, 9 lut 2017
Zdzisław Wojciech Samsonowicz | |
---|---|
Nazwisko | Samsonowicz |
Imię / imiona | Zdzisław Wojciech |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 30 lipca 1923 |
Miejsce urodzenia | Dębica
|
Dyscyplina/specjalności | budowa i eksploatacja maszyn (odlewnictwo, automatyzacja procesów technologicznych)
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 2010 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za znaczący wkład w rozwój naukowo-techniczny odlewnictwa polskiego i jego międzynarodową promocję oraz za kształcenie kadr naukowych dla specjalności odlewnictwo, mechanika i automatyka |
Odznaczenia i nagrody | Medal Wojska Polskiego, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP, Medal KEN, Krzyż Armii Krajowej, Medal Rodła |
Prof. dr hab. inż. Zdzisław Wojciech Samsonowicz (1923-)
Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn (odlewnictwo, automatyzacja procesów technologicznych)
Nota biograficzna
Urodził się 30 lipca 1923 roku w Dębicy.
Absolwent Politechniki Wrocławskiej 1950 rok, dr nauk technicznych 1961, dr hab. 1965, profesor nadzwyczajny 1972, profesor zwyczajny 1986.
Od sierpnia 1945 roku pracownik Politechniki Wrocławskiej. Organizator transportu Politechniki i jego kierownik, co między innymi zaowocowało znacznym przyspieszeniem prac przy odbudowie i zabezpieczaniu budynków. Asystent PWr w latach 1946–1951, starszy asystent w latach 1951–1954, adiunkt w latach 1954–1966, docent w latach 1966–1972, prodziekan Wydziału Mechanicznego w latach 1966–1968, kierownik Zakładu Mechanizacji i Automatyzacji Odlewnictwa w latach 1966–1988, zastępca dyrektora Instytutu Technologii Budowy Maszyn w latach 1968–1978, opiekun naukowy Studium Doktoranckiego w latach 1977–1982, kierownik Seminarium „Fizykochemia Procesów Odlewniczych” w latach 1978–1992, kierownik Katedry Odlewnictwa w latach 1988–1993. W 1993 roku przeszedł na emeryturę.
Twórca 2 szkół naukowych: Mechanizacji i Automatyzacji Odlewnictwa oraz Doskonalenie Metod Badawczych Materiałów Formierskich, a także kilku metod pomiarowych oraz konstrukcji kilku oryginalnych aparatów laboratoryjnych eksportowanych do wielu krajów. Prowadził wykłady na studiach podyplomowych w uczelniach w Polsce (AGH, Politechnika Warszawska, Politechnika Śląska) i za granicą (Magdeburg, Brno, Ljubliana, Kijów, Balgrad, Lipsk).
Autor ponad 200 prac oryginalnych w tym 14 książek, 25 patentów, 81 ekspertyz i 7 projektów zakładów przemysłowych. Promotor 11 rozpraw doktorskich.
Członek Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (STOP), Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT), Comité Intern. Ass. Techniques Fonderie (CIAFT), Polskiej Akademii Nauk, Żołnierz AK (pseudonim Orski), członek Straży Akademickiej Politechniki Wrocławskiej od 1945 roku, członek założyciel, kierownik Sekcji Motorowej AZS od 1945 roku, członek założyciel przewodniczący Koła Mechaników PWr w latach 1945–1947, członek Światowego Związku Żołnierzy AK od 1980 roku, współpracownik Kliniki Kardiochirurgicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu w latach 1959-1969 (budowa sztucznego płuco-serca do celów eksperymentalnych, wykonanie wielu aparatów i udoskonaleń) oraz członkostwa w wielu organizacjach naukowych i technicznych oraz komitetach redakcyjnych czasopism naukowych i naukowo-technicznych.
Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej 2010.
Odznaczenia i nagrody
Medal Wojska Polskiego (1948), Złoty Krzyż Zasługi (1967), Krzyż Kawalerski OOP (1973), Krzyż Komandorski OOP (1995), Medal KEN (1983), Krzyż Armii Krajowej (1986), Medal Rodła (1988), Medal „Zasłużony dla Politechniki Wrocławskiej” (1999), tytuł „Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny” (2001), Nagroda Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (1964), wyróżnienie na XXVI Międzynarodowym Zjeździe Chirurgii Klatki Piersiowej, Serca i Naczyń (uznany jako jeden z trzech wybitnie zasłużonych europejskich specjalistów w prowadzeniu i doskonaleniu perfuzji), państwowa nagroda (zespołowa II st.), nagrody ministerialne, rektorskie i inne
Bibliografia
Książki
- Profesor Zdzisław Samsonowicz doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 9 kwietnia 2010. Kraków 2010, 58 s., [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S-Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 40–41, [foto]
Artykuły
- Godność doktora honoris causa AGH dla prof. Zdzisława Samsonowicza, 9 kwietnia 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 28, s. 2, [foto]
- Wrona R.: Doktorat honoris causa AGH dla profesora Zdzisława Samsonowicza. Biuletyn AGH 2010, nr 28, s. 7-9, [foto]
Inne
- [Protokół z posiedzenia Senatu AGH... 27.01.2010], s. [32]
- Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa profesorowi Zdzisławowi Samsonowiczowi, [foto]