Adam Franciszek Czeżowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 53: | Linia 53: | ||
Urodził się 22 stycznia 1892 w Gorlicach. Zmarł 5 sierpnia 1957 w Krościenku. | Urodził się 22 stycznia 1892 w Gorlicach. Zmarł 5 sierpnia 1957 w Krościenku. | ||
Ukończył Wydział Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej | Ukończył Wydział Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej w 1914 roku z tytułem inżyniera. Od stycznia do lipca 1914 roku był asystentem Katedry Budowy Mostów Politechniki Lwowskiej. Na froncie rosyjskim w 1915 r. dostał się do niewoli i pracował przy budowie Kolei Siedmiorzeckiej, kolei w Taszkiencie, brał udział w ekspedycji naukowej do Tiań-Szanu w celu dokonania pomiaru linii wiecznych śniegów. W 1920 roku wyjechał do Iraku gdzie był zatrudniony do 1923 roku jako inżynier w dyrekcji kolejowej w Bagdadzie. Po powrocie do Polski pracował w Polskim Towarzystwie Budowlanym, był współwłaścicielem przedsiębiorstwa budowlanego, właścicielem kamieniołomu sjenitu w Zdziłowie. | ||
W lutym | W lutym 1951 roku rada [[Wydział Mineralny|Wydziału Mineralnego]] AGH uchwaliła powołanie go na stanowisko kontraktowego profesora nadzwyczajnego. Z powodu trudności z nominacją w czerwcu 1951 roku został adiunktem w Katedrze Eksploatacji Złóż Skalnych na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]], gdzie prowadził wykłady z transportu kopalnianego, obróbki kamienia i zasad budowy dróg i mostów. W 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora i objął stanowisko kierownika Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż w Katedrze Eksploatacji Złóż na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. W 1956 roku dostał nominację na docenta. Należał do grupy pracowników AGH, która zorganizowała i uruchomiła Zakład Odkrywkowej Eksploatacji Złóż. | ||
Wybitny fachowiec w zakresie przemysłu kamiennego, głównym jego dziełem był trzytomowy podręcznik „Kamieniołomy”, do 1956 r. jedyna książka z dziedziny górnictwa odkrywkowego w języku polskim. Napisał również trzy skrypty uczelniane i cały szereg artykułów w czasopismach technicznych. | Wybitny fachowiec w zakresie przemysłu kamiennego, głównym jego dziełem był trzytomowy podręcznik „Kamieniołomy”, do 1956 r. jedyna książka z dziedziny górnictwa odkrywkowego w języku polskim. Napisał również trzy skrypty uczelniane i cały szereg artykułów w czasopismach technicznych. | ||
Wersja z 08:54, 2 wrz 2016
| Adam Franciszek Czeżowski | |
|---|---|
| Nazwisko | Czeżowski |
| Imię / imiona | Adam Franciszek |
| Tytuły / stanowiska | Doc. inż. |
| Data urodzenia | 22 stycznia 1892 |
| Miejsce urodzenia | Gorlice |
| Data śmierci | 5 sierpnia 1957 |
| Miejsce śmierci | Krościenko |
| Dyscyplina/specjalności | eksploatacja złóż surowców skalnych |
| Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż Wydziału Górniczego AGH |
| Wydział | Wydział Górniczy
|
Doc. inż. Adam Franciszek Czeżowski (1892–1957)
Dyscyplina/specjalności: eksploatacja złóż surowców skalnych
Nota biograficzna
Urodził się 22 stycznia 1892 w Gorlicach. Zmarł 5 sierpnia 1957 w Krościenku.
Ukończył Wydział Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej w 1914 roku z tytułem inżyniera. Od stycznia do lipca 1914 roku był asystentem Katedry Budowy Mostów Politechniki Lwowskiej. Na froncie rosyjskim w 1915 r. dostał się do niewoli i pracował przy budowie Kolei Siedmiorzeckiej, kolei w Taszkiencie, brał udział w ekspedycji naukowej do Tiań-Szanu w celu dokonania pomiaru linii wiecznych śniegów. W 1920 roku wyjechał do Iraku gdzie był zatrudniony do 1923 roku jako inżynier w dyrekcji kolejowej w Bagdadzie. Po powrocie do Polski pracował w Polskim Towarzystwie Budowlanym, był współwłaścicielem przedsiębiorstwa budowlanego, właścicielem kamieniołomu sjenitu w Zdziłowie.
W lutym 1951 roku rada Wydziału Mineralnego AGH uchwaliła powołanie go na stanowisko kontraktowego profesora nadzwyczajnego. Z powodu trudności z nominacją w czerwcu 1951 roku został adiunktem w Katedrze Eksploatacji Złóż Skalnych na Wydziale Ceramicznym, gdzie prowadził wykłady z transportu kopalnianego, obróbki kamienia i zasad budowy dróg i mostów. W 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora i objął stanowisko kierownika Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż w Katedrze Eksploatacji Złóż na Wydziale Górniczym. W 1956 roku dostał nominację na docenta. Należał do grupy pracowników AGH, która zorganizowała i uruchomiła Zakład Odkrywkowej Eksploatacji Złóż.
Wybitny fachowiec w zakresie przemysłu kamiennego, głównym jego dziełem był trzytomowy podręcznik „Kamieniołomy”, do 1956 r. jedyna książka z dziedziny górnictwa odkrywkowego w języku polskim. Napisał również trzy skrypty uczelniane i cały szereg artykułów w czasopismach technicznych.
Bibliografia
Książki
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Warszawa 1989, s. 32-33
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 61, [foto]
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 60-62, [foto] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
Artykuły
- Materiały Budowlane 1957, nr 10, s. 317, [foto]
- Naokoło Świata 1925, nr 10
- Naokoło Świata 1925, nr 16
- Rocznik Orientalistyczny 1937, T. XIII
- Wektor 1957, nr 10, s. 7