Bogdan Dżegniuk: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 62: | Linia 62: | ||
Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi; liczne projekty badawcze zostały wdrożone w przemyśle górniczym. | Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi; liczne projekty badawcze zostały wdrożone w przemyśle górniczym. | ||
Należał do następujących organizacji: PAN — | Należał do następujących organizacji: PAN — członek Komitetu Górnictwa, SITG. | ||
Autor 58 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów. Wypromował 4 doktorów. | Autor 58 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów. Wypromował 4 doktorów. |
Wersja z 08:25, 7 lip 2016
Bogdan Dżegniuk | |
---|---|
Nazwisko | Dżegniuk |
Imię / imiona | Bogdan |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 9 lipca 1923 |
Miejsce urodzenia | Tczew |
Data śmierci | 16 marca 2009 |
Dyscyplina/specjalności | geodezja i kartografia (geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych) |
Pełnione funkcje | wicedyrektor Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej AGH |
Wydział | Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Bogdan Dżegniuk (1923–2009)
Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia (geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych)
Nota biograficzna
Urodził się 9 lipca 1923 roku w Tczewie. Zmarł 16 marca 2009 roku i został pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.
Absolwent AGH w Krakowie (1951). W 1963 roku uzyskał stopień doktora na AGH, a następnie w 1975 — dr hab. Od 1988 profesor (tytuł).
Profesor Katedry Ochrony Terenów Górniczych, Geoinformatyki i Geodezji Górniczej AGH. Przed emeryturą pełnił stanowiska: kierownik Zakładu Badań Górotworu na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1976–1992; wicedyrektor Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej. Nauczyciel akademicki, wychowawca wielu pokoleń geodetów górniczych; wypromował 4 doktorów.
Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi; liczne projekty badawcze zostały wdrożone w przemyśle górniczym.
Należał do następujących organizacji: PAN — członek Komitetu Górnictwa, SITG.
Autor 58 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów. Wypromował 4 doktorów.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Ministra, Złota Odznaka „Zasłużony dla województwa Katowickiego”, Dyrektor Górniczy
Bibliografia
Książki
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 79, [foto]
Artykuły
- Dziennik Polski 2009, nr 67 (20 III 2009), s. A11 [nekr.]
- Dziennik Polski 2009, nr 71 (25 III 2009), s. A10 [nekr.]