Stanisław Wojciechowski: Różnice pomiędzy wersjami
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|birth_place=Kalisz | |birth_place=Kalisz | ||
|death_date=9 kwietnia 1953 | |death_date=9 kwietnia 1953 | ||
|death_place=Gołąbki | |death_place=Gołąbki k. Warszawy | ||
|dhc_year=1923 | |dhc_year=1923 | ||
|dhc_reason=za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego | |dhc_reason=za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego | ||
Linia 49: | Linia 49: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Urodził się 15 marca 1869 w Kaliszu. Zmarł 9 kwietnia 1953 w Gołąbkach. | Urodził się 15 marca 1869 w Kaliszu. Zmarł 9 kwietnia 1953 w Gołąbkach k. Warszawy. | ||
Od 1890 w Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (tajnej organizacji akademickiej), od 1891 w Zjednoczeniu Robotniczym. W latach 1892–1895 i 1899–1906 przebywał na emigracji (m.in. w Wielkiej Brytanii). | Od 1890 w Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (tajnej organizacji akademickiej), od 1891 w Zjednoczeniu Robotniczym. W latach 1892–1895 i 1899–1906 przebywał na emigracji (m.in. w Wielkiej Brytanii). | ||
Linia 55: | Linia 55: | ||
Współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1895–1905 członek kierownictwa tej partii. Jeden z pionierów spółdzielczości w Polsce — w latach 1911–1915 członek Zarządu Warszawskiego Związku Stowarzyszeń Spożywczych. W latach 1915–1918 przebywał w Rosji, w 1917 r. był prezesem Rady Polskiego Zjednoczenia Partyjnego w Moskwie. | Współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1895–1905 członek kierownictwa tej partii. Jeden z pionierów spółdzielczości w Polsce — w latach 1911–1915 członek Zarządu Warszawskiego Związku Stowarzyszeń Spożywczych. W latach 1915–1918 przebywał w Rosji, w 1917 r. był prezesem Rady Polskiego Zjednoczenia Partyjnego w Moskwie. | ||
W okresie 1919–1920 minister spraw wewnętrznych | W okresie 1919–1920 minister spraw wewnętrznych. | ||
W Polsce niepodległej zbliżył się do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”. Od 20 grudnia 1922 do 14 maja 1926 r. prezydent II Rzeczypospolitej; podał się do dymisji w wyniku zamachu majowego J. Piłsudskiego. | |||
Po powstaniu warszawskim wraz z ludnością cywilną odosobniony w obozie pruszkowskim, po II wojnie światowej mieszkał w Gołąbkach pod Warszawą. | |||
Wykładowca w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1927 roku dyrektor Spółdzielczego Instytutu Naukowego. | |||
Redaktor czasopisma „Przedświt”, autor książek: „Kooperacja w rozwoju historycznym” (1923) i „Historia spółdzielczości polskiej od 1914 roku” (1939). | Redaktor czasopisma „Przedświt”, autor książek: „Kooperacja w rozwoju historycznym” (1923) i „Historia spółdzielczości polskiej od 1914 roku” (1939). | ||
Linia 69: | Linia 71: | ||
* Dyplom nadania DHC AGH (materiały Muzeum AGH) | * Dyplom nadania DHC AGH (materiały Muzeum AGH) | ||
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków : Wydawnictwa AGH 1994. [rozdz.] Doktorzy honoris causa s. [1], portr. | * 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków : Wydawnictwa AGH 1994. [rozdz.] Doktorzy honoris causa s. [1], portr. | ||
* Wielka Encyklopedia PWN. Red. naczelny Jan Wojnowski Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN cop. 2005 T. 29 s. 481, portr. | |||
Wersja z 10:28, 7 sty 2015
Stanisław Wojciechowski | |
---|---|
Nazwisko | Wojciechowski |
Imię / imiona | Stanisław
|
Data urodzenia | 15 marca 1869 |
Miejsce urodzenia | Kalisz |
Data śmierci | 9 kwietnia 1953 |
Miejsce śmierci | Gołąbki k. Warszawy
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1923 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego |
Stanisław Wojciechowski (1869–1953)
polityk; wykładowca; działacz spółdzielczy; prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (1922–1926)
Życiorys
Urodził się 15 marca 1869 w Kaliszu. Zmarł 9 kwietnia 1953 w Gołąbkach k. Warszawy.
Od 1890 w Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (tajnej organizacji akademickiej), od 1891 w Zjednoczeniu Robotniczym. W latach 1892–1895 i 1899–1906 przebywał na emigracji (m.in. w Wielkiej Brytanii).
Współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1895–1905 członek kierownictwa tej partii. Jeden z pionierów spółdzielczości w Polsce — w latach 1911–1915 członek Zarządu Warszawskiego Związku Stowarzyszeń Spożywczych. W latach 1915–1918 przebywał w Rosji, w 1917 r. był prezesem Rady Polskiego Zjednoczenia Partyjnego w Moskwie.
W okresie 1919–1920 minister spraw wewnętrznych.
W Polsce niepodległej zbliżył się do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”. Od 20 grudnia 1922 do 14 maja 1926 r. prezydent II Rzeczypospolitej; podał się do dymisji w wyniku zamachu majowego J. Piłsudskiego.
Po powstaniu warszawskim wraz z ludnością cywilną odosobniony w obozie pruszkowskim, po II wojnie światowej mieszkał w Gołąbkach pod Warszawą.
Wykładowca w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1927 roku dyrektor Spółdzielczego Instytutu Naukowego.
Redaktor czasopisma „Przedświt”, autor książek: „Kooperacja w rozwoju historycznym” (1923) i „Historia spółdzielczości polskiej od 1914 roku” (1939).
W 1923 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego.
Bibliografia
- Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. — Warszawa, 1996. s. 439
- Dyplom nadania DHC AGH (materiały Muzeum AGH)
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków : Wydawnictwa AGH 1994. [rozdz.] Doktorzy honoris causa s. [1], portr.
- Wielka Encyklopedia PWN. Red. naczelny Jan Wojnowski Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN cop. 2005 T. 29 s. 481, portr.