Ryszard Kozioł: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
|function=Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych od 1993 r. | |function=Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych od 1993 r. | ||
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki | |faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki | ||
|awards=Krzyż Kawalerski OOP | |awards=Krzyż Kawalerski OOP | ||
|name=Ryszard Kozioł | |name=Ryszard Kozioł | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
Linia 50: | Linia 50: | ||
Specjalność: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu | Specjalność: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu | ||
== Życiorys == | |||
Urodził się 14 października 1930 w Borysławiu. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 w Krakowie. Pochowany w Krakowie na cmentarzu na Salwatorze. W latach 1944–1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, i do roku 1952, okresowo, w kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz. | Urodził się 14 października 1930 w Borysławiu. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 w Krakowie. Pochowany w Krakowie na cmentarzu na Salwatorze. W latach 1944–1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, i do roku 1952, okresowo, w kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz. | ||
Linia 61: | Linia 63: | ||
W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tej Katedrze, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika tej Katedry na [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]]. | W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tej Katedrze, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika tej Katedry na [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]]. | ||
Był autorem ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, był przewodniczącym Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN. Był pionierem cybernetyki sportu, przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie stworzył również zakład alpinizmu, sam uprawiał taternictwo. | Był autorem ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, promotor 8 rozpraw doktorskich. był przewodniczącym Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN. Był pionierem cybernetyki sportu, przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie stworzył również zakład alpinizmu, sam uprawiał taternictwo. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | |||
[[Krzyż Kawalerski OOP]], medal KEN, medal „za wybitne osiągnięcia sportowe” | |||
Źródło: | Źródło: |
Wersja z 14:02, 10 paź 2014
Ryszard Kozioł | |
---|---|
Nazwisko | Kozioł |
Imię / imiona | Ryszard |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 14 października 1930 |
Miejsce urodzenia | Borysław |
Data śmierci | 28 lipca 1999 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu |
Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych od 1993 r. |
Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930–1999)
Specjalność: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
Życiorys
Urodził się 14 października 1930 w Borysławiu. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 w Krakowie. Pochowany w Krakowie na cmentarzu na Salwatorze. W latach 1944–1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, i do roku 1952, okresowo, w kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz.
W 1952 r. zdał maturę i uzyskał dyplom technika elektryka w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. Podjął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, dyplom magistra inżyniera elektryka uzyskał w 1957 r. Bezpośrednio po studiach, w latach 1957–1962, był zatrudniony w PRE Elektromontaż Nowa Huta.
W 1962 r. wraca na macierzystą uczelnię i podejmuje pracę w Instytucie (później Katedrze) Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. W 1967 r. doktoryzuje się, stopień doktora habilitowanego uzyskuje w 1977 r., tytuł profesora w 1986 r., stanowisko profesora zwyczajnego AGH w 1991 r. W 1976 roku uzyskał dyplom trenera (trener klasy II w alpinizmie) AWF w Krakowie.
W 1977 roku stworzył na Akademii Wychowania Fizycznego pierwszy w Polsce Zakład Alpinizmu, a także Studium Terenów Alpinizmu.
W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tej Katedrze, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika tej Katedry na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki.
Był autorem ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, promotor 8 rozpraw doktorskich. był przewodniczącym Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN. Był pionierem cybernetyki sportu, przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie stworzył również zakład alpinizmu, sam uprawiał taternictwo.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, medal KEN, medal „za wybitne osiągnięcia sportowe”
Źródło:
- Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej 2000 T. 6 z. 1. s. 126–127
- Automatyka : półrocznik / [Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie] 1999, T. 3, z. 2. s. [391]