Michał Grażyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 52: Linia 52:
== Życiorys ==
== Życiorys ==


Urodził się 12 maja 1890 r. w Gdowie (koło Myślenic). Zmarł w Londynie 10 grudnia 1965 r.
Urodził się 12 maja 1890 r. w Gdowie koło Myślenic. Zmarł w Londynie 10 grudnia 1965 r.


Podczas I wojny światowej organizator POW na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W znacznym stopniu przyczynił się do wszechstronnego rozwoju Śląska.  W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik J. Piłsudskiego, czynny w Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez ChD i NPR. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy w rządzie F.S. Składkowskiego.
Podczas I wojny światowej organizator POW na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W znacznym stopniu przyczynił się do wszechstronnego rozwoju Śląska.  W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik J. Piłsudskiego, czynny w Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez ChD i NPR. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy w rządzie F.S. Składkowskiego.
Linia 58: Linia 58:
W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.
W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.


Od października 1939 r. we Francji, od 1940 r.na emigracji w Wielkiej Brytanii.  
Od października 1939 r. we Francji, od 1940 r. na emigracji w Wielkiej Brytanii.  
 
== Bibliografia ==  
== Bibliografia ==  


=== Książki ===
=== Książki ===


* Encyklopedia popularna PWN. — Wyd. 23 zm. i popr. Warszawa 1993. s. 271
* Encyklopedia popularna PWN. — Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa ; Wydawnictwo Naukowe PWN 1993. s. 271
* Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2. Warszawa 1995. s. 609
* Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2: D-H. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 1995. s. 609
* Wielka encyklopedia PWN. T. 10. Warszawa 2002. s. 408
* Wielka encyklopedia PWN. T. 10: gazy cieplarniane - guna. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 2002. s. 408
 
=== Artykuły ===
=== Artykuły ===



Wersja z 13:26, 6 paź 2014

Michał Grażyński
Michal Grazynski.jpg
Nazwisko Grażyński
Imię / imiona Michał


Data urodzenia 12 maja 1890
Miejsce urodzenia Gdów
Data śmierci 10 grudnia 1963
Dyscyplina/specjalności historia


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1937
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi na polu utrwalenia polskości na terenie Polskiego Zagłębia

Michał Grażyński (1890–1963)

wojewoda śląski w latach 1929–1939, działacz polityczny i społeczny na Górnym Śląsku

Specjalność: historia

Życiorys

Urodził się 12 maja 1890 r. w Gdowie koło Myślenic. Zmarł w Londynie 10 grudnia 1965 r.

Podczas I wojny światowej organizator POW na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W znacznym stopniu przyczynił się do wszechstronnego rozwoju Śląska. W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik J. Piłsudskiego, czynny w Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez ChD i NPR. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy w rządzie F.S. Składkowskiego.

W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.

Od października 1939 r. we Francji, od 1940 r. na emigracji w Wielkiej Brytanii.

Bibliografia

Książki

  • Encyklopedia popularna PWN. — Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa ; Wydawnictwo Naukowe PWN 1993. s. 271
  • Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2: D-H. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 1995. s. 609
  • Wielka encyklopedia PWN. T. 10: gazy cieplarniane - guna. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 2002. s. 408

Artykuły

  • Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy, 1938 t. 30 nr 1 s. 1-10, fot.

Inne

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH