Roman Zygmunt Rieger: Różnice pomiędzy wersjami
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|honorific-prefix=Prof. dr inż. | |honorific-prefix=Prof. dr inż. | ||
|image=Roman_Rieger.jpg | |image=Roman_Rieger.jpg | ||
|birth_date=1870 | |birth_date=22 listopada 1870 | ||
|birth_place=Lwów | |birth_place=Lwów (obecnie Ukraina) | ||
|death_date=1947 | |death_date=27 października 1947 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=maszyny górnicze, organizacja pracy | |fields=maszyny górnicze, organizacja pracy | ||
|function=Kierownik Katedry Górnictwa Ogólnego | |function=Kierownik Katedry Górnictwa Ogólnego (1945–47) | ||
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii | |faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi | |awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta | ||
|name=Roman Zygmunt Rieger | |name=Roman Zygmunt Rieger | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy | Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy | ||
== Życiorys == | |||
Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zast. profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako prof. kontraktowy. | Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zast. profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako prof. kontraktowy. | ||
| Linia 57: | Linia 57: | ||
W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł Doktora honoris causa AG. | W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł Doktora honoris causa AG. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | |||
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta | |||
Źródło: | Źródło: | ||
Wersja z 07:32, 6 paź 2014
| Roman Zygmunt Rieger | |
|---|---|
| Nazwisko | Rieger |
| Imię / imiona | Roman |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. |
| Data urodzenia | 22 listopada 1870 |
| Miejsce urodzenia | Lwów (obecnie Ukraina) |
| Data śmierci | 27 października 1947 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | maszyny górnicze, organizacja pracy |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Górnictwa Ogólnego (1945–47) |
| Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta |
Prof. dr inż. Roman Zygmunt Rieger (1870–1947)
Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy
Życiorys
Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zast. profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako prof. kontraktowy.
Redaktor i wydawca pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne, było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.
W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł Doktora honoris causa AG.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 49. s. 12
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 165–166
- Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 177
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 133–137
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. S. 626