Platon Januszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|fields=metalurgia
|fields=metalurgia
|function=kierownik Zakładu Projektowania Formy AGH
|function=kierownik Zakładu Projektowania Formy AGH
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP
|name=Platon Januszewicz
|name=Platon Januszewicz
Linia 61: Linia 61:
== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==


Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP, Złote Odznaki NOT i STOP-u
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP, złote odznaki NOT i STOP-u


Źródło:
Źródło:

Wersja z 12:06, 10 wrz 2014

Platon Januszewicz
Platon Januszewicz.jpg
Nazwisko Januszewicz
Imię / imiona Platon
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia 5 kwietnia 1906
Miejsce urodzenia Elizawetpol
Data śmierci 25 kwietnia 1964
Dyscyplina/specjalności metalurgia
Pełnione funkcje kierownik Zakładu Projektowania Formy AGH
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP

Prof. nadzw. mgr inż. Platon Januszewicz (1906–1964)

Specjalność: metalurgia

Życiorys

Urodził się 5 kwietnia 1906 r. w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.

Po utworzeniu Wydziału Odlewnictwa na AGH, rozpoczął pracę początkowo jako wykładowca, a od 1954 jako docent i kierownik Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy. Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.

Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT). Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.


Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP, złote odznaki NOT i STOP-u

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1966. S. 92–95
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Warszawa 1997. S. 36–37