Zdzisław Wittek: Różnice pomiędzy wersjami
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
Specjalność: odlewnictwo żeliwa | Specjalność: odlewnictwo żeliwa | ||
Urodził się i zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa. W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH. | Urodził się i zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa. W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH. | ||
Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 r. uzyskał stopień dr. nauk technicznych. | |||
1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną. | 1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną. | ||
Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów | Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych. | ||
Źródło: | Źródło: |
Wersja z 12:16, 7 sie 2014
Zdzisław Wittek | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||
Nazwisko | Wittek | ||||||||
Imię / imiona | Zdzisław | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. | ||||||||
Data urodzenia | 3 lutego 1917 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
Data śmierci | 3 grudnia 1983 | ||||||||
Miejsce śmierci | Kraków, cmentarz Salwatorski | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo żeliwa | ||||||||
Wydział | Wydział Odlewnictwa
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych. | ||||||||
|
Doc. dr inż. Zdzisław Wittek (1917–1983)
Specjalność: odlewnictwo żeliwa
Urodził się i zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa. W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH.
Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 r. uzyskał stopień dr. nauk technicznych. 1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną.
Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 163–164