Eugeniusz Panow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 50: Linia 50:
Urodził się 15 grudnia 1890 roku w Moskwie. Zmarł 2 marca 1958 roku.
Urodził się 15 grudnia 1890 roku w Moskwie. Zmarł 2 marca 1958 roku.


W dzieciństwie rodzina przeniosła się do Piotrkowa Trybunalskiego. Tutaj ukończył szkołę średnią i w 1914 r. rozpoczął studia na Wydz. Górniczym PW. W 1920 r. przeniósł się czasowo do Moskwy, gdzie pracował i studiował na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu. W 1921 r. rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1925 r. uzyskał absolutorium a w 1933 r. stopień doktora filozofii. Już wtedy podjął pracę w Zakładzie Geologii i Paleontologii AG. Początkowo był zast. starszego asystenta, następnie mł. asystentem i st. asystentem (1933). Prowadził ćwiczenia z geologii i z paleontologii dla studentów Wydz. Górniczego. W latach 1926–1939 pełnił również funkcję kustosza oddziału geologicznego Muzeum Fizjograficznego PAU w Krakowie. W czasie wojny był nauczycielem szkoły Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. W 1945 r. powrócił do Zakładu Geologii Ogólnej AGH gdzie otrzymał stopień adiunkta. Do stycznia 1951 roku prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu geologii ogólnej, paleontologii i geologii historycznej.
W dzieciństwie rodzina przeniosła się do Piotrkowa Trybunalskiego. Tutaj ukończył szkołę średnią i w 1914 r. rozpoczął studia na Wydz. Górniczym PW. W 1920 r. przeniósł się czasowo do Moskwy, gdzie pracował i studiował na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu. W 1921 r. rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1925 r. uzyskał absolutorium a w 1933 r. stopień doktora filozofii. Już wtedy podjął pracę w Zakładzie Geologii i Paleontologii AG. Początkowo był zast. starszego asystenta, następnie mł. asystentem i st. asystentem (1933). Prowadził ćwiczenia z geologii i z paleontologii dla studentów Wydz. Górniczego. W latach 1926–1939 pełnił również funkcję kustosza oddziału geologicznego Muzeum Fizjograficznego PAU w Krakowie. W czasie wojny był nauczycielem szkoły Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. W 1945 r. powrócił do Zakładu Geologii Ogólnej AGH, gdzie otrzymał stopień adiunkta. Do stycznia 1951 roku prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu geologii ogólnej, paleontologii i geologii historycznej.


Jego działalność naukowa nie znalazła odzwierciedlenia w publikacjach. Zgromadził natomiast bogate zbiory geologiczne. Przyczynił się szczególnie do wydobycia całego kompletnego okazu nosorożca włochatego w Staruni. Zajmował się głównie stratygrafią i paleontologią okolic Krakowa. Do ważniejszych jego prac należą badania nad kredą krakowską.
Jego działalność naukowa nie znalazła odzwierciedlenia w publikacjach, zgromadził natomiast bogate zbiory geologiczne. Przyczynił się szczególnie do wydobycia całego kompletnego okazu nosorożca włochatego w Staruni. Zajmował się głównie stratygrafią i paleontologią okolic Krakowa. Do ważniejszych jego prac należą badania nad kredą krakowską.


Źródło:
Źródło:

Wersja z 12:17, 22 lip 2014

Eugeniusz Panow
Eugeniusz Panow.jpg
Nazwisko Panow
Imię / imiona Eugeniusz
Tytuły / stanowiska Wykładowca dr
Data urodzenia 15 grudnia 1890
Miejsce urodzenia Moskwa (Rosja)
Data śmierci 2 marca 1958
Dyscyplina/specjalności geologia
Wydział Wydział Geologiczno-Mierniczy



Wykładowca dr Eugeniusz Panow (1890–1958)

Specjalność: geologia

Życiorys

Urodził się 15 grudnia 1890 roku w Moskwie. Zmarł 2 marca 1958 roku.

W dzieciństwie rodzina przeniosła się do Piotrkowa Trybunalskiego. Tutaj ukończył szkołę średnią i w 1914 r. rozpoczął studia na Wydz. Górniczym PW. W 1920 r. przeniósł się czasowo do Moskwy, gdzie pracował i studiował na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu. W 1921 r. rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1925 r. uzyskał absolutorium a w 1933 r. stopień doktora filozofii. Już wtedy podjął pracę w Zakładzie Geologii i Paleontologii AG. Początkowo był zast. starszego asystenta, następnie mł. asystentem i st. asystentem (1933). Prowadził ćwiczenia z geologii i z paleontologii dla studentów Wydz. Górniczego. W latach 1926–1939 pełnił również funkcję kustosza oddziału geologicznego Muzeum Fizjograficznego PAU w Krakowie. W czasie wojny był nauczycielem szkoły Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. W 1945 r. powrócił do Zakładu Geologii Ogólnej AGH, gdzie otrzymał stopień adiunkta. Do stycznia 1951 roku prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu geologii ogólnej, paleontologii i geologii historycznej.

Jego działalność naukowa nie znalazła odzwierciedlenia w publikacjach, zgromadził natomiast bogate zbiory geologiczne. Przyczynił się szczególnie do wydobycia całego kompletnego okazu nosorożca włochatego w Staruni. Zajmował się głównie stratygrafią i paleontologią okolic Krakowa. Do ważniejszych jego prac należą badania nad kredą krakowską.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 157–160