Jan Wasylak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Jan Wasylak | image = wasylakj.jpg | family-name = Wasylak | given-name = Jan | additional-name = | honorific-prefix = Prof. dr h...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1946
| birth_date = 1946–
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Jan Wasylak''' (1946-)
Prof. dr hab. inż. '''Jan Wasylak''' (1946–)


Specjalność: technologia chemiczna (technologia szkła)
Specjalność: technologia chemiczna (technologia szkła)


Urodził się 22 października 1946 roku w Bratkówce. W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Doktor Leningradzkiego Instytutu Technologicznego (1977), doktor habilitowany AGH (1986), profesor (1995).
Urodził się 22 października 1946 roku w Bratkówce. W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Doktor Leningradzkiego Instytutu Technologicznego (1977), doktor habilitowany AGH (1986), profesor (1995).


Od 1972 r. pracownik Katedry Szkła i Emalii (obecnie Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych) Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Profesor Katedry od 1993 r., profesor zwyczajny 2000-, kierownik Katedry 2001-.
Od 1972 r. pracownik Katedry Szkła i Emalii (obecnie Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych) Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Profesor Katedry od 1993 r., profesor zwyczajny 2000–, kierownik Katedry 2001–.


Staże: Technische Univ., Clausthal, RFN w 1984 r., Univ. Erlangen - Nürnberg, RFN w 1985 r., Monash Univ., Melbourne, Australia w 1991 r. (wykłady).
Staże: Technische Univ., Clausthal, RFN w 1984 r., Univ. Erlangen Nürnberg, RFN w 1985 r., Monash Univ., Melbourne, Australia w 1991 r. (wykłady).


Podstawowy kierunek jego badań naukowych dotyczy technologii szkieł specjalnych, ich właściwości i struktury; opracowanie technologii szkieł fosforanowych z metalami ziem alkalicznych - zastosowanie w przemyśle optycznym i technice światłowodowej; opracowanie technologii szkieł fluorkowych - zastosowanie w technice światłowodowej i optyce; opracowanie technologii szkieł chalkogenidkowych - badania strukturalne i aplikacyjne. Prowadzi również badania dotyczące: technologii syntezy szkieł fluorocyrkonowych, ich struktury, właściwości absorpcyjnych i luminescencyjnych pierwiastków ziem rzadkich w tych szkłach; stanu szklistego, struktury szkieł i właściwości nieliniowych szkieł ołowiowo-galowo-bizmutowych.
Podstawowy kierunek jego badań naukowych dotyczy technologii szkieł specjalnych, ich właściwości i struktury; opracowanie technologii szkieł fosforanowych z metalami ziem alkalicznych zastosowanie w przemyśle optycznym i technice światłowodowej; opracowanie technologii szkieł fluorkowych zastosowanie w technice światłowodowej i optyce; opracowanie technologii szkieł chalkogenidkowych badania strukturalne i aplikacyjne. Prowadzi również badania dotyczące: technologii syntezy szkieł fluorocyrkonowych, ich struktury, właściwości absorpcyjnych i luminescencyjnych pierwiastków ziem rzadkich w tych szkłach; stanu szklistego, struktury szkieł i właściwości nieliniowych szkieł ołowiowo-galowo-bizmutowych.


Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, The International Society for Optical Engineering; wiceprzewodniczący Rady Programowej czasopisma "Szkło i Ceramika".
Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, The International Society for Optical Engineering; wiceprzewodniczący Rady Programowej czasopisma „Szkło i Ceramika”.


Autor ponad 100 publikacji, w tym 2 książek, 7 patentów, autor i współautor kilkunastu prac badawczo-wdrożeniowych i kilkudziesięciu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.
Autor ponad 100 publikacji, w tym 2 książek, 7 patentów, autor i współautor kilkunastu prac badawczo-wdrożeniowych i kilkudziesięciu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.


Źródło:
Źródło:
* Kto jest kim w ceramice. S. 140
* Kto jest kim w ceramice. S. 140
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S - Ż. Warszawa 2002. S. 597
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 597
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 597
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 597




{{DEFAULTSORT:Wasylak, Jan }}
{{DEFAULTSORT:Wasylak, Jan }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:21, 16 gru 2013

Jan Wasylak
Nazwisko Wasylak
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1946–


Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna (technologia szkła)



Odznaczenia i nagrody Rektora AGH, Złoty Krzyż Zasługi, odznaczenia regionalne.

Prof. dr hab. inż. Jan Wasylak (1946–)

Specjalność: technologia chemiczna (technologia szkła)

Urodził się 22 października 1946 roku w Bratkówce. W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Doktor Leningradzkiego Instytutu Technologicznego (1977), doktor habilitowany AGH (1986), profesor (1995).

Od 1972 r. pracownik Katedry Szkła i Emalii (obecnie Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych) Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Profesor Katedry od 1993 r., profesor zwyczajny 2000–, kierownik Katedry 2001–.

Staże: Technische Univ., Clausthal, RFN w 1984 r., Univ. Erlangen — Nürnberg, RFN w 1985 r., Monash Univ., Melbourne, Australia w 1991 r. (wykłady).

Podstawowy kierunek jego badań naukowych dotyczy technologii szkieł specjalnych, ich właściwości i struktury; opracowanie technologii szkieł fosforanowych z metalami ziem alkalicznych — zastosowanie w przemyśle optycznym i technice światłowodowej; opracowanie technologii szkieł fluorkowych — zastosowanie w technice światłowodowej i optyce; opracowanie technologii szkieł chalkogenidkowych — badania strukturalne i aplikacyjne. Prowadzi również badania dotyczące: technologii syntezy szkieł fluorocyrkonowych, ich struktury, właściwości absorpcyjnych i luminescencyjnych pierwiastków ziem rzadkich w tych szkłach; stanu szklistego, struktury szkieł i właściwości nieliniowych szkieł ołowiowo-galowo-bizmutowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, The International Society for Optical Engineering; wiceprzewodniczący Rady Programowej czasopisma „Szkło i Ceramika”.

Autor ponad 100 publikacji, w tym 2 książek, 7 patentów, autor i współautor kilkunastu prac badawczo-wdrożeniowych i kilkudziesięciu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. S. 140
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 597
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 597