Tadeusz Mieczysław Gibas: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Tadeusz Gibas | image = gibast.jpg | family-name = Gibas | given-name = Tadeusz | additional-name = | honorific-prefix = Prof. dr...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Tadeusz Gibas
|family-name=Gibas
| image = gibast.jpg
|given-name=Tadeusz Mieczysław
| family-name = Gibas
|honorific-prefix=Prof. dr inż.
| given-name = Tadeusz
|image=Tadeusz_Gibas.jpg
| additional-name =
|birth_date=17 czerwca 1922
| honorific-prefix = Prof. dr inż.
|birth_place=Mordarka
| honorific-suffix =
|death_date=25 kwietnia 2015
| native_name =
|fields=materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa
| native_name_lang =
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| image = gibast.jpg
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
| image_size = 9137
|name=Tadeusz Gibas
| alt =
|image_size=9137
| caption =
| birth_date = 1922
| birth_place =  
| death_date =  
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = materiałoznawstwo i inżynieria materiałowa
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski OOP, nagrody resortowe
| signature =  
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Prof. dr inż. '''Tadeusz Gibas''' (1922-)
Prof. dr inż. '''Tadeusz Mieczysław Gibas''' (1922–2015)


Specjalność: materiałoznawstwo i inżynieria materiałowa
Specjalność: materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa


Urodził się w Mordarce. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1950), dr nauk technicznych (1965), prof. (1973).
== Nota biograficzna ==
Urodził się 17 czerwca 1922 roku w Mordarce. Zmarł 25 kwietnia 2015 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W AGH był asystentem (1950-51) i wykładowcą w l. 1971-82. Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem (kierownik Zakładu w l. 1952-92, konsultant od 1993 r.). Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975-78 i od 1995 r.), kierownik Zakładu (1990-94).
W 1950 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, dr nauk technicznych – 1965, prof. – 1973.


Członek Komisji Nauk Ceramicznych, Komisji Nauk Mineralogicznych, Komisji Budowy Maszyn, Sekcji Podstaw Technologii, Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Polskiego Klubu Ekologicznego, Polskiego Klubu Materiałów Kompozytowych.
W latach 1950–1951 był asystentem w AGH. W latach 1971–1982 na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH prowadził wykłady z dziedziny materiałów ceramiczno-metalowych, w tym spiekania oraz nakładania powłok.
Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem w Krakowie (obecnie Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania), kierownik Zakładu Inżynierii Materiałowej w latach 1952–1992. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku i od tego czasu wspierał Instytut pracując na części etatu aż do 2010 roku.
Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–1978 i od 1995 roku).


Autor 10 książek i skryptów, 14 patentów.
Badania: materiałoznawstwo i inżynieria materiałów narzędziowych, zwłaszcza wysokiej twardości, w tym diamentu i azotków boru, z wykorzystaniem technik spiekania i HIP. Rozwój podstaw wytwarzania i metod badań wyżej wymienionych materiałów, organizacja laboratoriów, dydaktyka, kształcenie kadry specjalistów. Wdrażanie opracowanych technologii narzędzi ceramicznych i supertwardych. Jednym z najważniejszych osiągnięć było opracowanie podstaw ceramografii spieków ceramicznych.


Autor i współautor 10 książek i skryptów, 16 patentów, 170 artykułów i referatów publikowanych w Polsce i za granicą oraz współautor norm. Wypromował 5 doktorów.


Członek Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, International Plansee Society for Powder Metallurgy, Komisji Budowy Maszyn PAN, Sekcji Podstaw Technologii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Polskiego Klubu Ekologicznego, Polskiego Klubu Materiałów Kompozytowych.


{{DEFAULTSORT:Gibas, Tadeusz }}
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Category:Uczony]]
 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], nagrody resortowe
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
 
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 56-58, [foto]
* Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. T. 1: A-G. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 456, [foto]
* Złota księga nauk technicznych 2003. Red. K. Pikoń. Gliwice 2003, s. 99
 
==== Artykuły ====
 
* ''Dziennik Polski'' 2015, nr 99 (29 IV 2015), s. A10 [nekr.]
* ''Gazeta Wyborcza'' 2015, nr 100 (30 IV - 1 V 2015), s. 16-17 [nekr.]
 
==== Inne ====
 
* Wspomnienie o Panu Profesorze Tadeuszu Gibasie [online] [przeglądany 30.08.2017]. Dostępny w: https://www.ios.krakow.pl/881,a,wspomnienie-o-panu-profesorze-tadeuszu-gibasie.htm
* Zmarł profesor Tadeusz Gibas, syn ostatnich właścicieli dworu ... [online] [przeglądany 18.06.2020]. Dostępny w: https://limanowa.in/index.php/aktualnosci/zmarl-profesor-tadeusz-gibas-syn-ostatnich-wlascicieli-dworu-w-mordarce/21830
 
{{DEFAULTSORT:Gibas, Tadeusz Mieczysław }}
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 07:56, 7 kwi 2023

Tadeusz Mieczysław Gibas
Tadeusz Gibas.jpg
Nazwisko Gibas
Imię / imiona Tadeusz Mieczysław
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 17 czerwca 1922
Miejsce urodzenia Mordarka
Data śmierci 25 kwietnia 2015
Dyscyplina/specjalności materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. dr inż. Tadeusz Mieczysław Gibas (1922–2015)

Specjalność: materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 17 czerwca 1922 roku w Mordarce. Zmarł 25 kwietnia 2015 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1950 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, dr nauk technicznych – 1965, prof. – 1973.

W latach 1950–1951 był asystentem w AGH. W latach 1971–1982 na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH prowadził wykłady z dziedziny materiałów ceramiczno-metalowych, w tym spiekania oraz nakładania powłok. Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem w Krakowie (obecnie Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania), kierownik Zakładu Inżynierii Materiałowej w latach 1952–1992. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku i od tego czasu wspierał Instytut pracując na części etatu aż do 2010 roku. Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–1978 i od 1995 roku).

Badania: materiałoznawstwo i inżynieria materiałów narzędziowych, zwłaszcza wysokiej twardości, w tym diamentu i azotków boru, z wykorzystaniem technik spiekania i HIP. Rozwój podstaw wytwarzania i metod badań wyżej wymienionych materiałów, organizacja laboratoriów, dydaktyka, kształcenie kadry specjalistów. Wdrażanie opracowanych technologii narzędzi ceramicznych i supertwardych. Jednym z najważniejszych osiągnięć było opracowanie podstaw ceramografii spieków ceramicznych.

Autor i współautor 10 książek i skryptów, 16 patentów, 170 artykułów i referatów publikowanych w Polsce i za granicą oraz współautor norm. Wypromował 5 doktorów.

Członek Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, International Plansee Society for Powder Metallurgy, Komisji Budowy Maszyn PAN, Sekcji Podstaw Technologii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Polskiego Klubu Ekologicznego, Polskiego Klubu Materiałów Kompozytowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nagrody resortowe

Źródła do biogramu

Książki

  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 56-58, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. T. 1: A-G. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 456, [foto]
  • Złota księga nauk technicznych 2003. Red. K. Pikoń. Gliwice 2003, s. 99

Artykuły

  • Dziennik Polski 2015, nr 99 (29 IV 2015), s. A10 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2015, nr 100 (30 IV - 1 V 2015), s. 16-17 [nekr.]

Inne