Jan Leszek Dziunikowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 41, 44, [foto] | |||
* [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 13, 44 | * [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 13, 44 | ||
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 86, 91, 97, 102 | * Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 86, 91, 97, 102 | ||
Aktualna wersja na dzień 07:32, 7 kwi 2023
| Jan Leszek Dziunikowski | |
|---|---|
| Nazwisko | Dziunikowski |
| Imię / imiona | Jan Leszek |
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż., prof. AGH |
| Data urodzenia | 8 marca 1917 |
| Miejsce urodzenia | Wilczyska |
| Data śmierci | 3 maja 1970 |
| Dyscyplina/specjalności | mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach |
| Wydział | Wydział Górniczy
|
Dr hab. inż., prof. AGH Jan Leszek Dziunikowski (1917-1970)
Dyscyplina/specjalności: mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach
Nota biograficzna
Urodził się 8 marca 1917 roku w Wilczyskach w powiecie gorlickim. Zmarł 3 maja 1970 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1950 roku ukończył studia na Wydziałach Politechnicznych AGH.
W 1949 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Technicznej Wydziału Górniczego AGH. Następnie pracował w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Górniczej WG.
W 1963 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość próbek solnych o kształcie wydrążonych cylindrów", napisanej pod kierunkiem Antoniego Sałustowicza,uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
W 1966 roku na podstawie rozprawy "Stan naprężenia i odkształcenia oraz stopień wykorzystania złoża solnego przy eksploatacji pionowymi komorami cylindrycznymi" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1967 roku został docentem etatowym.
w 1967 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego.
W pracy swej określał pola naprężeń i przemieszczeń w skałach solnych eksploatowanych systemem komór pionowych.
Autor kilkunastu publikacji, w tym 1 książka i patenty.
Odznaczenia i nagrody
Nagroda Rektora AGH. Kilkakrotnie nagradzany za pracę społeczną nad młodzieżą akademicką.
Źródła do biogramu
Książki
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 41, 44, [foto]
- [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 13, 44
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 86, 91, 97, 102
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 78, [foto]