Kazimierz Jan Kling: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
W 1920 roku powrócił na swoje stanowisko we Lwowie. | W 1920 roku powrócił na swoje stanowisko we Lwowie. | ||
W roku akademickim 1924/25 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UL. | |||
Od 1926 roku mieszkał w Warszawie, dokąd przeniesiony został Chemiczny Instytut Badawczy. | |||
W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. | W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. |
Aktualna wersja na dzień 13:04, 21 mar 2023
Kazimierz Jan Kling | |
---|---|
Nazwisko | Kling |
Imię / imiona | Kazimierz, Jan |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 29 sierpnia 1885 |
Miejsce urodzenia | Przemyśl |
Data śmierci | 4 czerwca 1942 |
Miejsce śmierci | Warszawa |
Dyscyplina/specjalności | chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski |
Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Jan Kling (1884–1942)
Dyscyplina/specjalności: chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna
Nota biograficzna
Urodził się 29 sierpnia 1885 roku w Przemyślu. Zmarł 4 czerwca 1942 roku w Warszawie.
Ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 roku został docentem Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 roku został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach.
Od 1919 roku związany z AG - Wydział Górniczy, jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów.
W 1920 roku powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.
W roku akademickim 1924/25 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UL.
Od 1926 roku mieszkał w Warszawie, dokąd przeniesiony został Chemiczny Instytut Badawczy.
W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej.
W latach 1935-1939 był trzecim i ostatnim przed wybuchem II wojny światowej dyrektorem Chemicznego Instytutu Badawczego.
Jako profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej w stanie nieczynnym z dniem 31 sierpnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku.
Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 ewakuował się wraz z instytutem do Rumunii. Wiosną 1942 powrócił do Warszawy.
Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.
Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i innych. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Źródła do biogramu
Książki
- Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-130
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima. Kraków 1979, s. 78
- [Skład osobowy Akademii Górniczej... 1919/20]. Kraków 1919, s. 3
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 64-65
- Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 98
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s.114
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 152
Artykuły
- Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5
- Kling Kazimierz Jan. Nauka Polska 1937, t. 22, s. 403
- Kling Kazimierz Jan. Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie 1934, nr 14, s. 177-178
- Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. Czasopismo Górniczo-Hutnicze 1919, Z. 5, s. 122
Inne
- Kazimierz Kling – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 21.03.2023]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Kling