Aleksander Henryk Wodyński: Różnice pomiędzy wersjami

Aleksander Henryk Wodyński
Nazwisko	Wodyński
Imię / imiona	Aleksander Henryk
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	25 listopada 1949
Miejsce urodzenia	Jasło ;
Dyscyplina/specjalności	budownictwo, inżynieria środowiska, budownictwo miejskie i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi

Aktualna wersja na dzień 14:52, 10 mar 2023

Prof. zw. dr hab. inż. Aleksander Henryk Wodyński (1949-)

Dyscyplina/specjalności: budownictwo, inżynieria środowiska, budownictwo miejskie i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych

Nota biograficzna

Urodził się 25 listopada 1949 roku w Jaśle.

W 1973 roku ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (specjalność: budownictwo miejskie i przemysłowe).

1 maja 1973 roku został zatrudniony jako asystent stażysta w Zakładzie Budownictwa i Inżynierii Wydziału Geodezji Górniczej AGH. W latach 1974-1975 zatrudniony jako asystent, od roku 1975 do 1980 jako starszy asystent. W 1980 roku obronił tytuł doktora na Politechnice Krakowskiej i awansował na stanowisko adiunkta na AGH, na którym pracował do 1999 roku. Tytuł doktora habilitowanego obronił na AGH w 1992 roku. W latach 1999-2009 pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 2009 roku i od tego roku jest zatrudniony na AGH na stanowisku profesora zwyczajnego.

W latach 2008-2015 był kierownikiem Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa.

Główne kierunki badań to problematyka zużycia technicznego i trwałości obiektów budowlanych w niekorzystnych warunkach środowiskowych. Dotyczy to głównie oddziaływań górniczych (deformacje powierzchni i wstrząsy górnicze) oraz środowiska przemysłowego zarówno na bezpieczeństwo, jak i warunki użytkowania obiektów. Efektem tych badań jest autorstwo oraz współautorstwo około 100 publikacji naukowych, 4 projektów badawczych KBN oraz ponad 200 prac naukowo-badawczych i ekspertyz dla przemysłu. Wyniki badań przedstawiono na ponad 50 konferencjach naukowych i naukowo-technicznych.

Promotor 3 doktoratów. Recenzent w kilkunastu przewodach habilitacyjnych i doktorskich oraz wnioskach o nadanie tytułu profesora. Autor recenzji 7 książek oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych.

Członek komitetów naukowych kilkunastu konferencji naukowych i naukowo-technicznych oraz kilkudziesięciu Wydziałowych Komisji ds. przewodów habilitacyjnych i doktorskich oraz wniosków profesorskich.

Główne dokonania w zakresie dydaktyki to opracowanie programów i prowadzenie wykładów z kilkunastu związanych z budownictwem przedmiotów na wydziałach Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska oraz Górnictwa i Geoinżynierii AGH.

Członek wielu stowarzyszeń zawodowych i naukowych m. in.: Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa Naczelnej Organizacji Technicznej (od 1977), Komisji ds. Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym (2010-2014), Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (uprawnienia projektanta w specjalności konstrukcyjno-budowlanej), sekcji Środowiska Górniczego, Ekologii i Terenów Pogórniczych Polskiej Akademii Nauk (2007-2010), a także rzeczoznawcza Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa Naczelnej Organizacji Technicznej w specjalności "Budownictwo w rejonach górniczo-zagrożonych" (1985-1995).

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej (1999), Złoty Krzyż Zasługi (2000), Srebrna Odznaka Honorowa Polskiego Związku Inżynierów i Techników NOT (2004), Złota Odznaka Honorowa Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa NOT (2008).

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/wodynski-aleksander-003606

Źródła do biogramu

Książki

Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 61, [foto]
Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 69
[Skład Osobowy AGH... 1974-1975]. Kraków 1975, s. 42
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 398, [foto]

Inne

Informacje od dr. inż. Karola Firka

stan na dzień 10.03.2023

@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 Główne dokonania w zakresie dydaktyki to opracowanie programów i prowadzenie wykładów z kilkunastu związanych z budownictwem przedmiotów na wydziałach Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska oraz Górnictwa i Geoinżynierii AGH.
-Członek wielu stowarzyszeń zawodowych i naukowych m. in.: Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa Naczelnej Organizacji Technicznej (od 1977), Komisji ds. Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym (2010-2014), Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (uprawnienia projektanta w specjalności konstrukcyjno-budowlanej),sekcji Środowiska Górniczego, Ekologii i Terenów Pogórniczych Polskiej Akademii Nauk (2007-2010), a także rzeczoznawcza Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa Naczelnej Organizacji Technicznej w specjalności ,,Budownictwo w rejonach górniczo-zagrożonych" (1985-1995).
+Członek wielu stowarzyszeń zawodowych i naukowych m. in.: Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa Naczelnej Organizacji Technicznej (od 1977), Komisji ds. Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym (2010-2014), Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (uprawnienia projektanta w specjalności konstrukcyjno-budowlanej), sekcji Środowiska Górniczego, Ekologii i Terenów Pogórniczych Polskiej Akademii Nauk (2007-2010), a także rzeczoznawcza Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa Naczelnej Organizacji Technicznej w specjalności "Budownictwo w rejonach górniczo-zagrożonych" (1985-1995).
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
 [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (1999), [[Złoty Krzyż Zasługi]] (2000), Srebrna Odznaka Honorowa Polskiego Związku Inżynierów i Techników NOT (2004), Złota Odznaka Honorowa Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa NOT (2008).