Marian Golec: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Golec | |family-name=Golec | ||
|given-name=Marian | |given-name=Marian | ||
|honorific-prefix=Dr hab. | |honorific-prefix=Dr hab. inż. | ||
|birth_date=19 sierpnia 1942 | |birth_date=19 sierpnia 1942 | ||
|birth_place=Kraków | |birth_place=Kraków|image= | ||
|death_date=31 sierpnia 1984 | |death_date=31 sierpnia 1984 | ||
|fields=technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych | |fields=technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych | ||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|name=Marian Golec | |name=Marian Golec | ||
}} | }} | ||
Dr hab. '''Marian Golec''' (1942–1984) | Dr hab. inż. '''Marian Golec''' (1942–1984) | ||
Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych | Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych | ||
Linia 20: | Linia 20: | ||
W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku. | W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku. | ||
W 1967 roku rozpoczął pracę | W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Koksownictwa [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. W czasie asystentury pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, będąc opiekunem grup studenckich. | ||
W 1973 roku na podstawie pracy "Czynniki kształtujące reakcyjność elektrod grafitowych" uzyskał stopień doktora i nauk technicznych i został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. | |||
W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania dotyczące elektrod grafitowych. | |||
W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Istota i przyczyny zużywania się elektrodowych kolumn grafitowych w elektrycznych piecach łukowych - nowe metody badania". Jednakże dopiero po śmierci Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego. | |||
W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych. | W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych. | ||
Linia 29: | Linia 33: | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
====Książki==== | ====Książki==== | ||
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5 | * 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5 | ||
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 135] | |||
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 54 | |||
{{DEFAULTSORT:Golec, Marian }} | {{DEFAULTSORT:Golec, Marian }} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] |
Aktualna wersja na dzień 08:34, 4 wrz 2023
Marian Golec | |
---|---|
Nazwisko | Golec |
Imię / imiona | Marian |
Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż. |
Data urodzenia | 19 sierpnia 1942 |
Miejsce urodzenia | Kraków |
Data śmierci | 31 sierpnia 1984 |
Dyscyplina/specjalności | technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych |
Wydział | Wydział Paliw i Energii
|
Dr hab. inż. Marian Golec (1942–1984)
Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
Nota biograficzna
Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.
W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.
W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Koksownictwa Wydziału Metalurgicznego. W czasie asystentury pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, będąc opiekunem grup studenckich.
W 1973 roku na podstawie pracy "Czynniki kształtujące reakcyjność elektrod grafitowych" uzyskał stopień doktora i nauk technicznych i został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych.
W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania dotyczące elektrod grafitowych.
W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Istota i przyczyny zużywania się elektrodowych kolumn grafitowych w elektrycznych piecach łukowych - nowe metody badania". Jednakże dopiero po śmierci Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.
W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.
Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.
Źródła do biogramu
Książki
- 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 135]
- [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 54