Tomasz Piech: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Piech
|family-name=Piech
|given-name=Tomasz
|given-name=Tomasz
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. Polit. Szczecińskiej
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej
|image=TOMASZ PIECH.jpg
|birth_date=20 Kwietnia 1938
|birth_date=20 Kwietnia 1938
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=8 stycznia 2010
|death_date=8 stycznia 2010
|faculty=????????
|death_place=olkusz
|fields=elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
}}
}}
Dr hab. inż., prof. Polit. Szczecińskiej '''Tomasz Piech''' (1998-2010)   
Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej '''Tomasz Piech''' (1938-2010)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 20 kwietnia 1938 roku w Krakowie. Zmarł 8 stycznia 2010 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.
Urodził się 20 kwietnia 1938 roku w Krakowie. Zmarł 8 stycznia 2010 roku w Olkuszu. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.  


W 1962 roku uzyskał dyplom na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.
Był synem prof. Tadeusza Piecha, pracownika AGH.


W latach 1962-1964 odbywał staż przemysłowy m.in. w Hucie Aluminium w Skawinie, Sadeckich Zakładach Elektro-Węglowych w Biegonicach.
W 1955 roku w Krakowie uzyskał maturę. Wykazywał duże uzdolnienia muzyczne i w latach 1952-1954  był  równocześnie  uczniem  Państwowej  Szkoły  Muzycznej, grając  na altówce.


W latach 1964-1976 pracował w AGH. Początkowo związany z Katedrą Plastycznej Przeróbki Metali [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].
W 1962 roku na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskał dyplom mgr  inż. elektryka  ze  specjalnością  elektrotechnika  przemysłowa.  


Następnie pracował w Katedrze Mechaniki Technicznej i Pracowni Podstaw Informatyki i Metrologii w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn ??????????????????
Będąc na ostatnim roku studiów podjął pracę w Hucie Aluminium w Skawinie i tam zbierał materiały do pracy magisterskiej na temat „Metody dokładnego pomiaru prądu stałego o natężeniu kilkudziesięciu kiloamperów ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania czujników Halla produkcji krajowej".


W 1971 roku na podstawie pracy "Badania rozkładu nacisków jednostkowych i elementarnych sił stycznych w obszarze odkształcenia podczas ciągnienia rur na trzpieniu swobodnym", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Engela i obronionej na Wydziale Metalurgicznym, uzyskał doktorat.
W latach 1962-1964 odbywał staż przemysłowy m.in. w Hucie Aluminium w Skawinie, Sądeckich Zakładach Elektro-Węglowych w Biegonicach. Nabrał wówczas dużego doświadczenia zawodowego, które wykorzystywał później wielokrotnie w pracy naukowej i dydaktycznej.Wspólnie z bratem Andrzejem pracowali nad aparaturą kontrolno-pomiarową w anestezjologii. Efektem był wspólnie opatentowany w 1967 roku monitor sercowy.


W latach 1976-1980 pracował w Instytucie Przetwarzania i Użytkowania Energii Elektrycznej Politechniki Lubelskiej.
W latach 1964-1976 pracował w AGH.  


Od 1989 roku związany był z Politechniką Szczecińską. Początkowo pracował w Instytucie Inżynierii Materiałowej Wydziału Mechanicznego, a od 1997 roku w Zakładzie Elektrotechniki Przemysłowej Instytutu Elektrotechniki na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
Początkowo związany z Zakładem Technologii Rur Katedry Plastycznej Przeróbki Metali [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].


W 1989 roku w Ingenieut Hochschule Zwickau w Saksonii uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1971 roku na podstawie pracy "Badania rozkładu nacisków jednostkowych i elementarnych sił stycznych w obszarze odkształcenia podczas ciągnienia rur na trzpieniu swobodnym", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Engela i obronionej na Wydziale Metalurgicznym, uzyskał doktorat i został adiunktem.


Autor kilku monografii naukowych, licznych publikacji, wystąpień konferencyjnych oraz patentów.
Następnie pracował w Pracowni Zastosowań Informatyki i Metalurgii Instytutu Podstaw Budowy Maszyn [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]].


Był właścicielem firmy THOMAS Technical Measurements, produkującej aparaturę pomiarową do badania stanu naprężeń w materiałach ferromagnetycznych metodą szumu Barkhausena.
W latach 1976-1980 pracował w Instytucie Przetwarzania i Użytkowania Energii Elektrycznej Politechniki Lubelskiej, a następnie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
 
Pracując w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Zwickau w NRD (Ingenieut Hochschule Zwickau w Saksonii) w 1988 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego.
 
W 1989 roku, już jako docent, przeniósł się na Politechnikę Szczecińską, na której pracował na stanowisku profesora aż do przejścia na emeryturę w 1998 roku. Początkowo pracował w Instytucie Inżynierii Materiałowej Wydziału Mechanicznego, a od 1997 roku w Zakładzie Elektrotechniki Przemysłowej Instytutu Elektrotechniki na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
 
W 1998 roku przeszedł na emeryturę.
 
Odbył kilka zagranicznych staży naukowych, m.in.: Politechnika w Rydze, TU Zwickau, TU Otto von Guericke Magdeburg, Politechnika w Sofii.


Członek stowarzyszeń naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Towarzystwa Anastezjologów Polskich, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, SIMP, PTBN, PTBNiDT, Sekcji Inżynierii Powierzchni KN PAN, Komisji Kształcenia Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN oraz Niemieckiego Towarzystwa Badań Nieniszczących (DGZfP).
Podstawową dziedziną jego działalności naukowej była metrologia wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem pomiarów magnetycznych. Dużo uwagi poświęcał problematyce dynamiki pomiarów oraz konstrukcji aparatury pomiarowej. Wraz z grupą współpracowników podjął badania naukowe w zakresie badań magnetycznych szczególny nacisk kładąc na zastosowania sygnału Barkhausena do identyfikacji własności fizykomechanicznych materiałów ferromagnetycznych.


==== Odznaczenia i nagrody ====
Autor około 70 publikacji, w tym kilku monografii naukowych i 15 patentów. Autor wydanej w 1997 roku, pierwszej na świecie tak obszernej monografii „Der Barkhausen-Effekt bei technischen Anwendungen", poświęconej zastosowaniom zjawiska Barkhausena w technice pomiarowej. Uczestnik wielu konferencji naukowych.


==== Bibliografia publikacji ====
Był właścicielem firmy THOMAS Technical Measurements, produkującej aparaturę pomiarową do badania stanu naprężeń w materiałach ferromagnetycznych metodą szumu Barkhausena.
 
Członek stowarzyszeń naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Towarzystwa Anastezjologów Polskich, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, SIMP, PTBN, PTBNiDT, Sekcji Inżynierii Powierzchni KN PAN, Komisji Kształcenia Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN oraz Niemieckiego Towarzystwa Badań Nieniszczących (DGZfP). Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia na Rzecz Historycznych Organów Hansa Hummla w Olkuszu.


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 47: Linia 59:
==== Książki ====
==== Książki ====


 
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Górnicze. Kraków 1979, s. 120
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 190
* [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s.104
* [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
* [Skład Osobowy AGH … 19673/74]. Kraków 1975, s. 107
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 61, [foto]
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 61, [foto]
Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 230,  
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 230,  
 


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* ''Dziennik Polski'' 2010, nr 10 (13 I 2010), s. A11 [nekr.]


==== Inne ====
==== Inne ====
* Biuletyn PTBNiDT SIMP - Nr 1 [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w: http://www.ptbnidt.pl/strona/img/contents/files/Biuletyn%20PTBNiDT%20SIMP%20-%20Nr%201%20wydanie%20specjalne.pdf


* Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w:  http://www.rakowice.eu/               
* Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w:  http://www.rakowice.eu/               


{{DEFAULTSORT:Piech, Tomasz}}
{{DEFAULTSORT:Piech, Tomasz}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.01.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:05, 24 sty 2023

Tomasz Piech
TOMASZ PIECH.jpg
Nazwisko Piech
Imię / imiona Tomasz
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej
Data urodzenia 20 Kwietnia 1938
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 8 stycznia 2010
Miejsce śmierci olkusz
Dyscyplina/specjalności elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych



Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej Tomasz Piech (1938-2010)

Dyscyplina/specjalności: elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej

Nota biograficzna

Urodził się 20 kwietnia 1938 roku w Krakowie. Zmarł 8 stycznia 2010 roku w Olkuszu. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

Był synem prof. Tadeusza Piecha, pracownika AGH.

W 1955 roku w Krakowie uzyskał maturę. Wykazywał duże uzdolnienia muzyczne i w latach 1952-1954 był równocześnie uczniem Państwowej Szkoły Muzycznej, grając na altówce.

W 1962 roku na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskał dyplom mgr inż. elektryka ze specjalnością elektrotechnika przemysłowa.

Będąc na ostatnim roku studiów podjął pracę w Hucie Aluminium w Skawinie i tam zbierał materiały do pracy magisterskiej na temat „Metody dokładnego pomiaru prądu stałego o natężeniu kilkudziesięciu kiloamperów ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania czujników Halla produkcji krajowej".

W latach 1962-1964 odbywał staż przemysłowy m.in. w Hucie Aluminium w Skawinie, Sądeckich Zakładach Elektro-Węglowych w Biegonicach. Nabrał wówczas dużego doświadczenia zawodowego, które wykorzystywał później wielokrotnie w pracy naukowej i dydaktycznej.Wspólnie z bratem Andrzejem pracowali nad aparaturą kontrolno-pomiarową w anestezjologii. Efektem był wspólnie opatentowany w 1967 roku monitor sercowy.

W latach 1964-1976 pracował w AGH.

Początkowo związany z Zakładem Technologii Rur Katedry Plastycznej Przeróbki Metali Wydziału Metalurgicznego.

W 1971 roku na podstawie pracy "Badania rozkładu nacisków jednostkowych i elementarnych sił stycznych w obszarze odkształcenia podczas ciągnienia rur na trzpieniu swobodnym", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Engela i obronionej na Wydziale Metalurgicznym, uzyskał doktorat i został adiunktem.

Następnie pracował w Pracowni Zastosowań Informatyki i Metalurgii Instytutu Podstaw Budowy Maszyn Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

W latach 1976-1980 pracował w Instytucie Przetwarzania i Użytkowania Energii Elektrycznej Politechniki Lubelskiej, a następnie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Pracując w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Zwickau w NRD (Ingenieut Hochschule Zwickau w Saksonii) w 1988 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego.

W 1989 roku, już jako docent, przeniósł się na Politechnikę Szczecińską, na której pracował na stanowisku profesora aż do przejścia na emeryturę w 1998 roku. Początkowo pracował w Instytucie Inżynierii Materiałowej Wydziału Mechanicznego, a od 1997 roku w Zakładzie Elektrotechniki Przemysłowej Instytutu Elektrotechniki na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

W 1998 roku przeszedł na emeryturę.

Odbył kilka zagranicznych staży naukowych, m.in.: Politechnika w Rydze, TU Zwickau, TU Otto von Guericke Magdeburg, Politechnika w Sofii.

Podstawową dziedziną jego działalności naukowej była metrologia wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem pomiarów magnetycznych. Dużo uwagi poświęcał problematyce dynamiki pomiarów oraz konstrukcji aparatury pomiarowej. Wraz z grupą współpracowników podjął badania naukowe w zakresie badań magnetycznych szczególny nacisk kładąc na zastosowania sygnału Barkhausena do identyfikacji własności fizykomechanicznych materiałów ferromagnetycznych.

Autor około 70 publikacji, w tym kilku monografii naukowych i 15 patentów. Autor wydanej w 1997 roku, pierwszej na świecie tak obszernej monografii „Der Barkhausen-Effekt bei technischen Anwendungen", poświęconej zastosowaniom zjawiska Barkhausena w technice pomiarowej. Uczestnik wielu konferencji naukowych.

Był właścicielem firmy THOMAS Technical Measurements, produkującej aparaturę pomiarową do badania stanu naprężeń w materiałach ferromagnetycznych metodą szumu Barkhausena.

Członek stowarzyszeń naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Towarzystwa Anastezjologów Polskich, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, SIMP, PTBN, PTBNiDT, Sekcji Inżynierii Powierzchni KN PAN, Komisji Kształcenia Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN oraz Niemieckiego Towarzystwa Badań Nieniszczących (DGZfP). Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia na Rzecz Historycznych Organów Hansa Hummla w Olkuszu.

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Górnicze. Kraków 1979, s. 120
  • [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s.104
  • [Skład Osobowy AGH … 19673/74]. Kraków 1975, s. 107
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 61, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 230,

Artykuły

  • Dziennik Polski 2010, nr 10 (13 I 2010), s. A11 [nekr.]

Inne

  • Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/